EFFECTIEF DEMONSTREREN
Voor wat gaan de machthebbers op hun knieën?
We zien mooie en bemoedigende beelden van demonstraties van over de hele wereld, soms ook gewelddadige beelden. Maar heeft het ook zin? Zullen de machthebbers zich er iets van aantrekken? Daar kunnen we kort over zijn, nee, de agenda wordt gewoon verder uitgerold. Sterker nog, de demonstraties en hoe daar mee om te gaan, staan ook allemaal in die agenda. Moeten we dan maar niet demonstreren, en hoe krijgen we de machthebbers dan wel op de knieën?
Er zijn tegenwoordig iedere week wel demonstraties. En in Frankrijk bijna iedere dag. Vroeger werd er ook gedemonstreerd. Niet zelden met succes. Een grote demonstratie is een indicatie dat er voor de plannen van bestuurders grote weerstand is onder de bevolking. In de jaren 80 waren er grote demonstraties tegen kernwapens en kernenergie, die uiteindelijk de overheid wel succesvol beïnvloed hebben. Zij het dat de oppositie en de media ook zo hun invloed op de bevolking hadden. Nu ligt de situatie compleet anders. Zowel regerende partijen als de meeste oppositie zijn er niet voor de bevolking. En de media al helemaal niet. En de aantallen mensen die naar demo’s komen zijn lang niet zo groot als destijds. Maar wel groter dan de media doen voorkomen.
Waarom demonstreren we eigenlijk? Op wie richten we ons? Doen we het omdat we denken dat het nut heeft of is het soms een natuurlijke reflex?
Het woord demonstreren komt uit het Latijn en betekent aantonen. Het is een samentrekken van de en monstrare. Dat laatste betekent tonen. Het komt dus niet uit het Grieks, wat gedacht zou kunnen worden, zoals bij het woord democratie. Demos betekent volk maar dat heeft dus met het woord demonstratie niks te maken. Met een demonstratie wil je dus iets laten zien. Op verkoopdemonstraties na willen mensen eigenlijk altijd laten zien dat ze ergens niet mee eens zijn. En daarom gaan ze de straat op. In dit corona tijdperk willen mensen vooral laten zien dat ze het niet met de overheidsmaatregelen eens zijn. Ik vrees dat velen dat willen laten zien aan de overheid, aan de bestuurders. Met het idee dat wanneer we maar met genoeg mensen komen, dan zullen ze de plannen wel bijstellen.
Welnu, dat kunnen we helemaal vergeten. Al kom je met een miljoen mensen naar Den Haag om te demonstreren, ze zullen de plannen nog geen millimeter bijstellen. Waarom niet? Omdat onze regering net als de regeringen van alle andere landen worden aangestuurd door de inmiddels welbekende machtige elite. Dat er demonstraties zijn, als gevolg van de onderdrukkende maatregelen was te verwachten en die staan dus ook in hun script. En ook hoe daar mee om te gaan. En dat hebben we gezien. Geweldsinstructies van de autoriteiten en framing door de media. Dat is hun antwoord. En daarmee is het effect van wat je normaal gesproken van het demonstreren mag verwachten, geneutraliseerd.
Heeft demonstreren dan helemaal geen zin. Netuurlijk wel. Zouden we niet demonstreren, dan zou daar ook de conclusie uit getrokken kunnen worden dat iedereen het wel best vind. Dus met demonstreren moeten we vooral door gaan. Maar we moeten er bewust van zijn op welke manier we dat doen, zodanig dat het beste resultaat bereikt wordt. Want ook onder de huidige omstandigheden kan er wel degelijk effectief gedemonstreerd worden. Belangrijk is dat we vooral leren van ervaringen en dat acties op elkaar worden afgestemd. Dat zien we gelukkig ook steeds meer gebeuren.
Goed, we gaan dus wel demonstreren maar niet direct om de wanbestuurders van dit land, onze regering, op andere gedachten te brengen. Petities indienen heeft ook geen enkele zin, ook al staan er 17 miljoen handtekeningen op. De overheid handelt niet in ten dienste van de bevolking. Dat moet inmiddels wel duidelijk zijn.
Als we demonstreren, dan kunnen we ons beter richten op andere partijen in de samenleving. Om de groep groter te maken. Waar de machthebbers voor vrezen is een verenigde bevolking. Ze gebruiken ons demonstreren om vereniging tegen te gaan. Door het politiegeweld toe te passen suggereren ze dat dat nodig is omdat de demonstranten een stelletje rebellen zijn. Daar moeten we dus niet in trappen. Dat hadden we al gauw door dus toen de politie weer geweld ging gebruiken was er vooral veel politiegeweld te zien en geen rebellen. Daarom kwamen op enig moment de romeo’s in beeld, om zich als rebellen voor te doen en om het geweld aan te wakkeren. Ook dat kwam ruimschoots in beeld, alleen niet bij de reguliere media, zodat de gemiddelde nieuwsconsument nog steeds geen goed beeld had. Geweld werd ook gebruikt om demonstranten voortaan te ontmoedigen. Ook dat is niet helemaal gelukt.
Wanneer we op een veld gaan staan met een paar duizend man, Malieveld of Museumplein, oog in oog met de ME, dan is dat symbolisch heel mooi als je niet aan de kant gaat. Wij wijken niet voor de autoriteit! Maar achteraf komt er in het nieuws dat de politie het veld of het plein schoon heeft geveegd, terwijl de politie dat helemaal niet heeft gedaan. Ze hebben je laten zitten en bent nadien uit eigen beweging weggegaan toen het klaar was. De boodschap ontgaat dan de massa.
We hoeven onze boodschap ook niet per se over te brengen via de reguliere media. Er zijn ook andere mogelijkheden. Als je door de straten loopt met een publieksvriendelijke demonstratie dan wordt dat ook opgemerkt door omwonenden en omstanders. Die zien dan met eigen ogen dat de demonstranten hele normale mensen zijn, gewone burgers, helemaal geen relschoppers. Dat is voor de media veel moeilijker te framen. Door contact te maken met die mensen kweek je goodwill. Als mensen in het dagelijks leven positief erover vertellen dan kan dat zorgen dat ontwakenden geënthousiasmeerd worden om de volgende keer ook mee te gaan, en zo kan de groep groter worden.
Daarnaast is het ook heel zinvol om bijeenkomsten te organiseren met alleen maar wakkere danwel bewuste mensen. Geen agenda, besprekingen en notulen. Gewoon alleen maar ongedwongen bij elkaar komen. Ook wanneer dat straks misschien niet meer mag. Niet alleen kun je zo mensen uit hun isolement halen, ook ontstaan er daaruit nieuwe initiatieven en ontmoetingsafspraken. En niet te vergeten worden er ervaringen gedeeld hoe je het beste kunt omgaan met de huidige situatie, en kennis delen bijvoorbeeld over hoe je je het beste kunt voorbereiden over mogelijk komend onheil. Vergeet niet, een verbonden, verenigde bevolking, daar zijn de machthebbers het meest bang voor. Omdat dat ook uiteindelijk tot hun ondergang zal leiden. Daar komen we zo op.
Eerst nog even een ander zeer nuttig doel van demonstreren. Het is een gelegenheid voor gelijkgestemden om samen te komen. Wildvreemden die elkaar voor het eerst op zo’n demo spreken begrijpen elkaar meteen. Kunnen heel losjes met elkaar in gesprek, je hebt meteen een band. Zo’n gesprek is veel ontspannender dan met menig familielid of oude vriend, die niet ‘wakker’ is. Het nut van een demo is dus ook om de saamhorigheid te bevorderen, om te netwerken, voor het zelfvertrouwen van de bevolking. Je weet dat je er niet alleen voor staat.
Al met al is het dus beter om je met een demo te richten om andere mensen dan op de machthebbers. Maar we hebben net ook gezegd dat wanneer we zelfs met een overweldigende meerderheid zouden gaan demonstreren, de machthebbers zich er nog steeds niks van aantrekken. Dat klopt. Maar als we door het demonstreren of anderszins de groep groter hebben weten te maken, biedt dat wel weer nieuwe mogelijkheden in de strijd tegen de machthebbers.
We weten ook dat wanneer een meerderheid van de bevolking zich niet houdt aan de maatregelen, de macht van elite als sneeuw voor de zon verdwijnt. We hebben het vaker gezegd, de elite heeft eigenlijk helemaal geen macht, maar wij geloven dat ze macht hebben, daarom gehoorzamen wij ze en volgen hun instructies en regels op. Daarmee geven we ze de macht.
Als intussen de groep kritische mensen groter wordt en dit spelletje doorziet, zullen de regels minder worden opgevolgd en neemt hun macht navenant af. Maar er is nog een probleem. Je kunt het wel doorzien, maar wanneer dat bepaalde ingrijpende nadelige gevolgen heeft voor je privé en werksituatie, kan het toch zijn dat je in hun stramien blijft en toch in de macht van de elite blijft. Ja dat klopt, daar hebben veel mensen mee te maken.
Maar vergeet niet dat alle beroepsgroepen ook burgers zijn, of beter gezegd, gewone mensen. Dus ook in de zorg, bij de politie, bij de krijgsmacht, bij de rechtspraak, betreft het allemaal mensen die aan het werk zijn. En in hun privéleven ook brave burgers zijn die een mening hebben. De scheiding van ‘wakkeren’ en ‘niet-wakkeren’ loopt dwars door de samenleving dus ook bij die beroepsgroepen zitten ‘wakkere’ mensen. Omdat de groep ‘wakkeren’ per definitie aan het groeien is, gebeurt dat ook bij die beroepsgroepen. Het sentiment onder de bevolking beweegt langzaam aan in het voordeel van de bevolking en dat gebeurt net zo onder die beroepsgroepen. En daar ligt de sleutel tot de oplossing. Want zij zijn degenen die onderdrukkende handelingen moeten verrichten. Als je niet wakker bent en iedereen in je omgeving doet dat, dan doe je dat braaf. Maar als je hier en daar bedenkingen krijgt van alles wat er om je heen gebeurt, en je ziet langzaam steeds meer dat het OK is om kritisch te zijn en niet alles klakkeloos maar uit te voeren, dan weiger je op een gegeven moment om mee te werken aan dictatoriaal of totalitair regime. Zo simpel is het.
Ja maar, hoor ik veel mensen denken, als je je baan verliest omdat je geen vaccin wilt, of als de autoriteiten je dwingen, of als je zomaar in het ziekenhuis belandt… Ja dat is inderdaad problematisch. Maar het is een overgangssituatie. Niemand zegt dat het makkelijk is. En we zijn overgeleverd aan de gehoorzaamheid van de meerderheid, ja dat klopt. Het vergt dus inzicht en moed om op te staan en te zeggen, ik werk hier niet aan mee. Als maar genoeg mensen dat doen, dan is de ommekeer onvermijdelijk. Maar wanneer gaan genoeg mensen dat doen? Dat gaam ze doen wanneer we blijven demonstreren, effectief demonstreren en op andere manieren blijven verbinden. Ook al zijn tot nog toe veel volgzame burgers totaal niet ontvankelijk voor feiten, logica, ratio, de groep kritische mensen die het door heeft groeit iedere dag. Zeker wanneer de negatieve gevolgen van de vaccins in hun eigen omgeving zichtbaar worden. Dan kunnen de kranten alles bij elkaar liegen maar als je genoeg vaccinatie ellende in je directe omgeving ziet, dan ga je vroeg of laat wel ontwaken. En als je zorgprofessional, handhaver of welke overheidsdienaar dan ook bent, komt ook de dag dichterbij dat je weigert mee te werken om de bevolking te onderdrukken.
Wat deze mensen vooral niet moeten doen is ontslag nemen, want dan worden zij tandenloze burgers. Het beste is dat zij in functie blijven tot het tij keert en dan mee kunnen helpen met de zelfreiniging van hun beroepsgroep. En zolang zij in functie blijven hebben zij de mogelijkheid om mee te helpen juist om het tij te doen keren, in hun beroepsgroep en daarmee ook in de maatschappij als geheel. Dat kunnen zij doen door zich te verbinden met andere kritische collega’s en ondersteuning vanuit de vele verzetsgroeperingen in de samenleving. En als we dit zien in meerdere machtskritische beroepsgroepen, juist dat zal de machthebbers op de knieën krijgen.
Maar wat nu wanneer zorgprofessionals en dienders vaccins weigeren en ontslagen worden? Welnu, mensen met een vast dienstverband kunnen vooralsnog niet ontslagen worden. Maar al worden ze toch ontslagen, ook dan komt de ommekeer iedere dag dichterbij. Worden handhavers ontslagen, dan hebben ze minder handhavingscapaciteit en wordt het negeren van de maatregelen alleen maar makkelijker. Worden zorgprofessionals ontslagen, dan zal de zorgcapaciteit in de parallelle samenleving alleen maar meer en eerder grote vorm aannemen en komt het ook goed.
Wat we heel veel zien is kuddegedrag. Mensen kijken vooral naar wat anderen doen en stellen daar hun handelen op af. Dat kun je ook in je voordeel laten werken. Een gedecideerde minderheid kan zo best een zoekende of zwalkende meerderheid meekrijgen. Belangrijk daarbij is een duidelijke boodschap verspreiden, op vele manieren, herhalen herhalen herhalen en ook met het nodige geduld. Het sentiment onder de bevolking zal zich aanpassen en zich tegen de machthebbers keren. En zo krijg je ze uiteindelijk op de knieën.
Je kunt ook op andere manier demonstreren. Als we het letterlijk nemen, betekent demonstreren laten zien. Daar hoef je niet voor naar het Malieveld of Museumplein. Je hebt er ook geen groep voor nodig. Je kunt het ook alleen. Gewoon iedere dag, altijd, overal waar je komt. Draag uit je boodschap. Op je T-shirt, op de achterruit van je auto, op het raam van je woonkamer thuis. Het helpt als wakkere boodschappen massaal in het straatbeeld te zien zijn. Maar dan wel teksten of beeldtenissen die aansluiten bij de belevingswereld van degenen die je wilt bereiken. Dus niet provocerend of te abstract. Het moet niet afstoten. Als iedere ‘wakkere’ mens zijn of haar boodschap met overtuiging uitdraagt, wordt het voor veel mensen vanzelf meer OK en help je mee het sentiment in de maatschappij te keren. Maar het moet wel aansluiten. Vraagstellingen of wat humor of ironie werken vaak goed. Mensen aan het denken zetten. Wat met verbinden bedoeld wordt is niet alleen met gelijkgestemden maar maar met iedereen. We moeten niet in de val trappen van de polarisatie, van de verdeeldheid. Dat is een valkuil. We moeten niet vergeten dat gevaccineerde mensen slachtoffer zijn of worden van de Big Pharma, van de overheid, van de media, van hun eigen blinde gehoorzaamheid, ook al verguizen ze andersdenken met termen als complotdenker en wappie. In de parallelle maatschappij die opgebouwd wordt gaan we hen juist niet uitsluiten.
Wie we wel moeten uitsluiten zijn de machthebbers zelf. Daarmee moeten we juist disconnecten. Voor hen maken we een uitzondering voor wat betreft verbinden. En dat is ook onderdeel van de strijd. Eigenlijk is het geen strijd, want we kunnen ze toch niet verslaan. Op alle terreinen hebben ze het overwicht. Alleen wij hebben de aantallen en de waarheid. Maar aangezien die er niet zo toe doen in de strijd moeten we iets anders verzinnen. En dat is de parallelle maatschappij. Daarin gaan we niet de strijd aan maar maken we de machthebbers irrelevant. We gaan alles voor ons zelf regelen. Dat betekent niet dat we alles helemaal van de grond af aan opbouwen. Nee, wat goed is en waar we over kunnen beschikken, moeten we behouden en uitbouwen. Wat niet deugt, en dat is veel, en waarvan ongevaccineerden van worden uitgesloten, daar gaan we zelf voorzieningen voor regelen of oprichten. En natuurlijk moeten we alles dat hoort bij de machthebbers boycotten. Niet alleen producten van grote concerns bij grote supermarktketens of winkelketens links laten liggen. Maar ook die van de grote internetwinkels en diensten van de Big Tech. En door gezonder te eten en te leven kun je het gebruik van de reguliere zorg verminderen. Door gebruik te maken van cryptomunten en door vermogensspreiding kun je minder gebruik maken van de euro. Zolang we in euro’s blijven denken en handelen hebben de machthebbers macht, het is hun munt. Door jezelf als autonoom te zien, als een mens en niet als burger kun je je afvragen of je wel belasting moet betalen. Wanneer je van van allerlei zaken wordt buitengesloten omdat je niet gevaccineerd bent is er zeker wat voor te zeggen om dan ook maar wat minder belasting te betalen. Laat alle ongevaccineerde ondernemers daar maar eens een rechtzaak over voeren, dan lopen niet alleen de rechtspraak en de Belastingdienst vast, maar eigenlijk de hele overheid. Onafhankelijk wat de uitkomst zou zijn. Bedenk ook dat er in de wet staat dat het verboden is om een criminele organisatie te financieren. Aangezien de overheid als een criminele organisatie bestempeld kan worden, is het zo bezien verboden om belasting te betalen.
Sommigen denken dat er een revolutie moet komen en met milities het Binnenhof bestormen en op die manier Nederland bezetten. Het zou wel kunnen maar het probleem blijft dat de media dat kunnen framen en de coupplegers als kwaadaardig neerzetten. Voor de bezetting ontbreekt dan nog steeds het draagvlak in de samenleving. Dan is het een beter idee om de mainstream media te bezetten en zo af te dwingen om het nieuws eens fatsoenlijk te verslaan. Maar dan moet je niet gek opkijken dat ze het leger tegen je gaan opzetten. Dus dat lijkt me een ondoordachte manier om de machthebbers op de knieën te krijgen.
Ten slotte helpt het ook om de nieuwe onafhankelijke alternatieve media groot te maken. Gelukkig is er meer dan de social media. Er is gelukkig ook geschreven pers. Gezond Verstand, Onafhankelijke Pers Nederland en De Andere Krant, die binnenkort een weekblad wordt. Steun ze, help ze verspreiden. Ze zijn nog reletief klein, maar ze groeien wel en de reguliere pers krimpt.
We vatten nog even samen hoe we de machthebbers van hun leiden kan verlossen:
- Effectief demonstreren, niet gericht op de regering maar op anderen om aan te sluiten.
- Geen geweld inzetten maar de juiste boodschap uitdragen.
- Verenig je met zoveel mogelijk anderen, verschil in opvattingen hoeft geen probleem te zijn, trap niet in de val van verdeel en heers.
- Massaal en met overtuiging een boodschap uitdragen die aansluit bij je doelgroep.
- Niet alleen op demonstraties maar ook in het dagelijks leven, zodat iedereen het vaker tegenkomt in het straatbeeld.
- Je richten op speciale beroepsgroepen, zoals in de zorg, bij de handhaving, de krijgsmacht en de rechtspraak. Wanneer zij weigeren onderdrukkende overheidsinstructies op te volgen verliest de regering haar macht.
- Boycotten van alles dat met de oude machten te maken heeft. Zo maak je ze irrelevant en verliezen ze hun macht.
- Dreig je je baan te verliezen als je je niet vaccineert, zoek dan medestanders, dat maakt weigeren makkelijker en sta je sterker.
- Wordt je toch ontslagen, bedenk dan dat dat minder erg is dan een experimentele spuit.
- Meehelpen opbouwen van de parallelle maatschappij, dat uiteindelijk de nieuwe maatschappij moet worden.
Het belangrijkste is te beseffen dat we niet alleen zijn, en daarom niet bang hoeven te zijn voor onze overheid. Besef dat ze net zo goed bang zijn voor ons. Daarom neemt de onderdrukking ook steeds verder toe. Ik heb daar in mijn vorige blog over geschreven, zie de Resonantie Theorie. De enige manier om daar iets aan te doen is het te doorbreken. Door er niet aan mee te doen. Doen wat ze niet verwachten, of wat ze juist niet willen dat we doen. En soms betekent dat dat je burgerlijk ongehoorzaam moet zijn.
Wat zou er mooier zijn dan een geweldloze revolutie. Dat we niet hoeven te bukken, slaan of schoppen bij een confrontatie met de ME. Wat zou er mooier zijn dan wanneer de overheidsdienaren op enig moment massaal gaan zeggen tegen hun werkgever, u kunt wel mijn salaris betalen, maar we gaan uw misdadige orders gewoon niet uitvoeren.
Dan stokt de uitrol van de agenda, dan is de macht terug bij de bevolking die de maatschappij opnieuw moet gaan inrichten, met erfenissen en ergernissen van de oude macht. Dus dat zal wel wat gedoe geven. Maar daarvoor kunnen we nu vast oefenen met de parallelle maatschappij.
Die ommekeer is er nog niet. Daarvoor moet er eerst nog flink gedemonstreerd worden. Effectief gedemonstreerd. Wanneer is de volgende demo?
Bedankt voor je Blog , deze geeft mij in ieder geval weer wat rust en moed om er nu en in de toekomst iets moois van te maken. Ons krijgen ze er niet onder!
“Maar wat nu wanneer zorgprofessionals en dienders vaccins weigeren en ontslagen worden? Welnu, mensen met een vast dienstverband kunnen vooralsnog niet ontslagen worden. Maar al worden ze toch ontslagen, ook dan komt de ommekeer iedere dag dichterbij.”
De overheid kan geld toveren, maar geen arbeidskrachten of fysieke producten. Dus ze zullen deze mensen weer moeten aannemen. Ik zou me dan overigens bedenken om daar zomaar op in te gaan. In IJsland zijn in het verleden ook voorbeelden van massale ontslagname door zorgpersoneel om hun eisen bij te zetten. De overheid heeft ze niet zomaar opnieuw opgeleid en braindrain toepassen op andere landen wordt ze ook niet in dank afgenomen, dus op enig moment moeten ze ze weer aannemen.
Overigens inderdaad geen ontslag nemen, zowel arbeidsrechtelijk is dat slecht als voor de mogelijkheid om nog actie te voeren. Je weet immers vanaf de dreiging, hoe de werkgever denkt, dus je kunt collega’s meetrekken in de strijd.