STEM VOOR DE NIEUWE SAMENLEVING
In de nasleep van de verkiezingen barstten er verschillende discussies los. Hoe kan het dat FVD zo weinig zetels haalt? Komt dat omdat er fraude is gepleegd? Is er fraude gepleegd, zo ja was dat grootschalig, en hoe dan? Zijn er meerdere oorzaken, bijvoorbeeld al die autonomen die denken dat stemmen toch geen zin heeft. Aangemoedigd door trollen van de AIVD? Of FVD-ers die hun stem strategisch hebben weggegeven aan de PVV? Gevolgd door een serie als-dan redenaties, en hier en daar een verwijt. De mensen die op FVD hebben gestemd (en op BVNL en Samen voor Nederland) likken hun wonden.
Sowieso zijn wij, verslaafden aan Telegram, iedere dag aan het snakken naar het verlossende bericht van een kentering. Een gebeurtenis die de leiders ontmaskert, de media betrapt en de slapende medemens definitief doet ontwaken. Het systeem doet ineenstorten. Maar dat bericht komt maar niet. Of komt wel maar mist toch steeds weer het gewenste effect, steeds weer tot grote teleurstelling. Een grote overwinning van FVD had zo’n gebeurtenis kunnen zijn. Het had zeker een moment van een gehoopte kentering kunnen zijn. Waarschijnlijk ook gevolgd door een teleurstelling wegens het uitblijven van het gewenste effect. Omdat de macht dat niet toelaat op het politieke toneel.
We vragen ons niettemin steeds weer af wanneer het moment nou zal zijn dat alles uitkomt. Dat alle bedrog en de werkelijke plannen, de agenda, in de openbaarheid komen en dat iedereen het ziet. Nou dat moment is op zich al lang geweest. Alles is al uitgekomen. Dr. David Martin, advocaat Philip Kruse, MEP Marcel de Graaff, om maar enkelen te noemen, hebben onderbouwde, belastende feiten in de openbaarheid gebracht. Geen speld tussen te krijgen. Maar het heeft niet tot een kentering geleid. Het heeft er tot nog toe niet geleid dat criminele leiders en verantwoordelijken berecht worden, dat de massa ontwaakt, etcetera. De media blijven erover zwijgen, de rechterlijke macht vindt zich er niet ontvankelijk voor en de leiders gaan steeds weer over tot de orde van de dag, alsof er niets aan de hand was.
Maar de ene kentering is de andere niet. Wat we willen is een zichtbare kentering, waar we zien dat er (figuurlijk) koppen rollen, waar de tijd van gerechtigheid aanbreekt, en het rechtzetten kan beginnen. Zover zijn we inderdaad nog niet. Maar de werkelijke kentering ligt waarschijnlijk al lang achter ons. Dat is het moment dat de machthebbers hun hand hebben overspeeld, dat ze gezien zijn. Dat hun handelen op vele fronten in de maatschappij, ook geo-politiek gezien, tegenkrachten hebben opgeroepen die niet meer te stoppen zijn. Waarschijnlijk zal daar ook niet 1 moment voor aan te wijzen zijn, maar vele cruciale momenten. Die ontwikkelingen zijn nu gaande, soms zien we een glimp, maar de effecten zien we pas op termijn.
Dat realiseren we ons niet als we ons blindstaren op de tegenvallende FVD zetels. Het is ook zuur dat we Pepijn van Houwelingen moeten missen in de slaapkamer, zoals hij het parlement noemt. Tuurlijk, het was beter geweest als ze 10 of 20 zetels hadden dan maar 3. Maar het gezamenlijke doel, denk ik, van alle wakkeren cq. bewusten, is een Nieuwe Samenleving.
Een Nieuwe Samenleving begint altijd bij bewustwording. Dan volgt er een heel proces dat lijkt op een rouwproces, eindigend met acceptatie. Acceptatie van het feit dat de leiding van het land, eigenlijk van ‘het systeem’, niet uit zichzelf gaat veranderen. Zij gaan door met hun plannen tot in het ultieme. FVD probeert dat van binnenuit te doorbreken, door in de politieke arena de boel op scherp te zetten. Hoewel dat een prima strategie is, zal het nooit voldoende zijn, omdat de politiek nooit een maatschappij kan opbouwen zoals die door de bevolking wordt gewenst. Dat moet de bevolking zelf doen. De politiek zou hooguit een aantal zaken helpen in goede banen te leiden. Daar komt bij, zoals eerder gezegd, dat een oppositie partij van hoger hand nooit de gelegenheid zal krijgen om zijn plannen door te voeren. Bij 3 zetels is dat al helemaal geen probleem.
De hele discussie rondom wel of niet stemmen is dus maar heel beperkt relevant. Tenzij je veel waarde hecht aan als-dan redeneringen. Veel relevanter is, wat doe je daarnaast om mee te helpen aan het bouwen van de Nieuwe Samenleving. Dat kan zijn mensen helpen in de eerste fase te komen, die van bewustwording dus. Tot aan daadwerkelijk bouwen aan voorzieningen in de Nieuwe Samenleving, of gebruik maken van die voorzieningen (vergis je niet, dat is juist ook heel belangrijk). Ik doel bijvoorbeeld op gezond voedsel, holistische zorg, alternatieve valuta (Watermunt, zilveren munten), en bigtech-vrije apparaten gebruiken.
Zoals gezegd, de kentering die beslissend is voor de overgang van ‘het systeem’ naar de Nieuwe Samenleving ligt al achter ons. Er zijn veel meer bewusten dan die 2% FVD stemmers doen vermoeden. Onder de PVV stemmers, en onder de niet-stemmers zitten ook de bewusten. Op vele fronten stellen mensen zich erop in om zelfvoorzienend te worden, individueel en in collectief verband. Dat is veel betekenisvoller dan de verkiezingsuitslag. Die ontwikkeling is ook niet meer te stoppen. Maar het kan niet zo zijn dat we van de zijlijn toekijken hoe dat dan gaat. Dan komt ie er misschien toch niet, duurt het extra lang of wordt het niet zoals gewenst.
Ik zou dus iedereen die van deze tijd is willen oproepen om mee te helpen bouwen. Bouwen aan een mooie Nieuwe Samenleving. Zoals we die samen zouden willen.
Het bouwen aan een nieuwe samenleving.. Er zijn parallelle groepen, maar we kunnen gezamenlijk ons niet op alle domeinen verenigen; te complex. Wel zijn er verschillende initiatieven, het één wordt opgepakt, het ander niet – en soms bloedt het gezamenlijk streven dood. Toch proberen we dan breder informatie te delen in een groep zoals de Stedendriehoek. De beweegredenen om samen te werken zijn enerzijds dat we lokaal een bedding willen scheppen. We komen dan echter een weerbarstigheid tegen, dat dit dient te geschieden op verschillende domeinen – en hoe brengen we de kennis en de middelen lokaal? Anderzijds zijn er grotere systemen die veranderd dienen te worden, wat ruimte scheppend is voor de ontplooiing van ieder mens. Dit is al uitgedokterd na de 2de wereldoorlog; meer specifiek is dit de ‘sociale driegeleding’. Er is hier al een bedding voor geschapen, o.a. door stichting Sleipnir, maar het komt verder mondjesmaat van de grond. Verder zijn er ook andere individuen die maatschappelijke veranderingen willen bewerkstelligen.. Een hele kluif om dit in de maatschappij neer te zetten; de media en de politiek te bereiken.
Goed stuk.