WAAROM VEEL MENSEN NOG STEEDS NIET WAKKER ZIJN

Voor mensen die al een tijdje ‘wakker’ zijn is het soms onbegrijpelijk dat na alle onlogische maatregelen en berichten er überhaupt nog steeds mensen zijn die daar intrappen. De lage besmetting- en sterftecijfers van het coronavirus zouden reden moeten zijn om weer normaal te doen, maar de maatregelen blijven grotendeels van kracht. Een vaccinatieplicht hangt in de lucht omdat men bang is dat ongevaccineerden gevaccineerden zouden kunnen besmetten. Dat is niet logisch, want als je gevaccineerd bent, waar ben je dan nog bang voor? De minister van VWS roept dat alleen een vaccin de oplossing tegen het coronavirus is. Dat is erg verdacht want een vaccin tegen een coronavirus heeft nog nooit bestaan, dus hoe kan men nu al zeggen dat het veilig en effectief is. Mondkapjes, anderhalve meter, handgels, geen handen schudden, de corona-app, men gelooft het allemaal, men doet het allemaal, kritiekloos, plichtsgetrouw en men spreekt anderen er op aan wanneer men zich er niet aan houdt. In welk theater zijn we in godsnaam terechtgekomen?

Voor mensen die zelf na kunnen denken komen niet alleen de regels wereldvreemd over, maar ook de gedachte dat een groot deel, misschien nog steeds wel het grootste deel van de bevolking dit nog steeds voor zoete koek slikt. Dat is in ieder geval wel de ervaring, als je je begeeft in het openbare leven. Wat betreft mijn eigen ervaringen, de meeste collega’s zijn gelukkig wel wakker, maar veel bezoekers en mensen aan de telefoon vaak niet. Een deel van mijn familie, vrienden, kennissen, buren, mensen die je zo tegenkomt en mee spreekt is nog niet wakker en sommigen zijn gewoon niet wakker te krijgen. Dat kun je dan ook maar beter zo laten, want voor je het weet ben je zelf de boosdoener. Dan vinden ze het heel gevaarlijk, dat er mensen zijn met zulke gedachten. Het idee alleen al dat de overheid het slecht met ons voor zou hebben, en dat de media ons bewust voorliegen. Nee als je zo denkt, dan deug je niet.

Hoe is het toch mogelijk, dat zoveel mensen zonder argwaan en zonder kritiek de overheid en de media blijven geloven, terwijl er zoveel aanwijzingen zijn dat er van alles niet klopt? Welnu, daar zijn heel veel redenen voor. We gaan er een aantal behandelen, zodat het wakkere deel van de bevolking meer inzicht krijgt in de gedachtenwereld van het niet-wakkere deel, en van de machthebbers die het orkestreren dan wel handig gebruik maken van bepaalde natuurlijke en psychologische mechanismen. En het niet-wakkere deel krijgt misschien wat meer zelfinzicht en maakt wellicht een begin met wakker worden. Al vermoed ik dat dit waarschijnlijk een ijdele gedachte is, maar wie weet. Meer begrip tussen wakkeren en niet-wakkeren zou al heel mooi zijn. Want laten we wel wezen, de goedgelovigen verbazen zich er vaak net zo over dat er mensen zijn die in complottheoriën geloven en in nepnieuws trappen.

Laten we beginnen. Wat zijn zoal de redenen waarom mensen tegen alle logica in toch blijven geloven in het politiek correcte narratief.

1. Angst
2. Overheid en media blijven politiek correct
3. Wetenschap, ambtenaren, instanties blijven in hun rol
4. Het is wereldwijd
5. Gehoorzaamheid aan autoriteit
6. Conformatie van opvattingen aan die van je omgeving
7. Eigen ervaringen
8. Persoonlijk belang zoals, baan, inkomen, status, levensstandaard
9. Onbevattelijkheid van een alternatief wereldbeeld
10. Toegeven aan alternatief wereldbeeld is een rouwproces
11. En het valt toch allemaal wel mee (!?)

ANGST

De uitbraak van het virus was op zich al enorm schrikken. De reactie van de overheid en de media deden daar alleen nog maar een schepje bovenop. In maart waren we allemaal in meer of mindere mate gedesoriënteerd. Zelfs de door de wol geverfde wereldbeschouwers bij Café Weltschmerz, Kees van der Pijl en Karel van Wolferen wisten op dat moment niet precies wat er gaande was maar wisten wel dat een overheid alles kan doen met een bevolking in angst. Zo heette hun video van 13 maart 2020 ook. En het is waar. Er was angst en daardoor accepteerde men alles dat de overheid, op advies van het RIVM, de burger opdroeg en aan deed.

Het is psychologisch en evolutionair volledig verklaarbaar. Het is vecht-of-vluchtgedrag. Geen tijd om na te denken, gewoon handelen. De prefrontale cortex wordt uitgeschakeld. De hypothalamus, de hypofyse en de bijnier nemen het over en scheiden het CRH hormoon uit. Je raakt in de stress en kan daardoor niet meer normaal handelen en redeneren. Dit is allemaal in de literatuur beschreven. Dat dit maanden kan aanhouden is wel verbazingwekkend, maar er spelen natuurlijk meerdere factoren, waar we zo op komen. De machthebbers proberen de angst er zo lang mogelijk in te houden, ze dreigen dat het virus maar zo weer de kop op kan steken en natuurlijk dat er een tweede golf aan komt.

Dat er sprake is van overdreven bangmakerij laat zich het best bewijzen door het verschil tussen inschatting van de sterfkans en de werkelijke sterfkans door Covid-19: men schatte dit 500 keer te hoog in. Dus niet 2 of 3 keer te hoog, of 10 keer te hoog, nee, 500 keer te hoog! Als het de bedoeling is om de lockdown in stand te houden, of als het de bedoeling is dat je een iedereen een vaccin wilt verkopen, dan werkt het heel goed om iedereen bang te maken en bang te houden. Vandaar dat men nog steeds roept dat we moeten oppassen en ons aan de regels moet houden anders slaat het virus zo weer toe.

OVERHEID EN MEDIA BLIJVEN POLITIEK CORRECT

Mocht de burger de angst enigszins de baas zijn, dan wordt het geconfrontreerd met het politiek correcte narratief: het virus is ontstaan door overdracht van een vleermuis op een mens op een markt in Wuhan, dat het zich door vliegverkeer heeft verspreid naar de rest van de wereld. Het is een killervirus, dat jong en oud treft, dat er door aanraking, door handen schudden, door de lucht en nabijheid, door ventilatoren besmettingen kunnen plaatsvinden. Dat de cijfers in werkelijkheid hoger liggen dan de officiële cijfers. Dat we blij mogen zijn dat we in Nederland een intelligente lockdown hebben. Dat de IC’s bijna vol waren. Dat we naar een nieuw normaal moeten, naar de anderhalve meter maatschappij, dat dit nooit meer weg gaat. Dat we de ouderen moeten beschermen door ze eenzaam binnen te laten zitten. En ga zo maar door.

Het zijn echter allemaal stuk voor stuk halve waarheden, verdraaiingen, overdrijvingen en soms zijn het pertinente leugens. Maar bijna altijd is er wel iets van waar en daardoor blijft het voor velen geloofwaardig. Je moet het zo zien, het zijn de factoren samen, deze en die we nog gaan beschrijven, die het geloofwaardig maken om te blijven vasthouden aan en vertrouwen in het politiek correcte verhaal. Op basis van een enkele factor houdt het politieke verhaal nooit stand. Maar de politiek en de media blijven in hun rol, over de hele breedte. Welke reden ze daar ook voor zouden hebben. Twijfelende burgers worden daardoor aan het lijntje gehouden.

Bovendien werkt de kracht van herhalen heel sterk. Dat is wat de regering en de reguliere media continu doen. En maar stug de aantallen corona doden op de voorpagina vermelden. Dan hebben we het alleen nog maar over de situatie in het corona tijdperk. Maar de conditionering van de massa was al decennia aan de gang.

WETENSCHAP, AMBTENAREN EN INSTANTIES BLIJVEN IN HUN ROL

Ook de universiteiten en veel wetenschappers blijven in hun rol. Dat geldt ook voor de besturen en leerkrachten in het onderwijs. Ambtenaren op ministeries en bij lagere overheden blijven ook in hun rol. Ook van allerlei instanties doen er aan mee. Bedrijven, grote en kleine, doen nagenoeg allemaal lekker braaf mee. Op die manier blijft de burger meegaan in dit spoor. Zo’n breedgedragen narratief, dat moet wel kloppen.

Maar waarom zouden al deze instanties er allemaal naast zitten? Waarom blijven zij vasthouden aan iets dat wellicht niet klopt? Allemaal omgekocht, allemaal in het complot? Nee zeker niet. Waarschijnlijk zitten er in de top insiders die meer weten, wel zijn omgekocht en daarvoor bepaalde opdrachten hebben. Daaronder zitten mensen die niet zijn omgekocht maar onder druk ook bepaalde opdrachten uitvoeren. Onderaan zitten de goed gelovigen die zo braaf zijn om overal aan mee te werken. De vraag is, als je niet bent omgekocht, waarom je dan overal aan mee zou willen werken, en waarom je overal nog in gelooft? Omdat deze mensen ook gewoon burgers zijn, net zoals u en ik, en die ook te maken hebben met de factoren zoals in deze reeks beschreven. Veel mensen zitten door hun situatie gewoon gevangen in deze factoren. Daarom houdt het zich in stand.

HET IS WERELDWIJD

Mocht je je toch kunnen onttrekken aan de opdringerige, dwingende politiek correcte verhalen van de overheid, media en de rest van instanties en organisaties die van alles voor ons regelen, dan verneem je al dan niet via de media dat dit coronavirus ook nog eens wereldwijd heeft toegeslagen. En dat er in heel veel landen lockdowns waren en zijn. Ja het kan toch niet zijn dat al die landen er naast zitten of dat alle machthebbers in die landen zijn omgekocht.

Ja dat is inderdaad moeilijk te geloven. Om te begrijpen hoe het mogelijk is dat zoveel landen op één lijn zitten verwijs ik naar Café Weltschmerz en dan met name de video’s met Karel van Wolferen en Kees van der Pijl. We moeten niet vergeten dat we geïnstrueerd worden door de WHO van Tedros, gesponsord door Bill Gates. Veel landen hebben zich al in 1992 in Rio de Janeiro vastgelegd aan de richtlijnen van de WHO, die ten tijde van een uitgeroepen pandemie de kracht hebben van landelijke wetgeving. De WHO regeert dus feitelijk in de landen die daar destijds mee ingestemd hebben. Als grootste donateur regeert Bill Gates dus min of meer in al die landen. De definitie van een pandemie is trouwens vorig jaar veranderd, men stelt nu geen eisen meer aan het aantal besmettingen of doden, als het maar wereldwijd heerst.

Het is overigens niet zo dat alle landen op één lijn zitten. Sommige landen, ook westerse landen hebben een heel ander lockdown beleid gevoerd. Zoals Zweden, Japan en Zuid-Korea. In vergelijking met Zweden zie je dat een lockdown geen verschil heeft gemaakt. In vergelijking met Japan zie je dat ze het daar zonder lockdown zelfs nog veel beter hebben gedaan.

GEHOORZAAMHEID AAN AUTORITEIT

Het zit heel diep geworteld in ons brein. Het is deels evolutionair en genetisch bepaald, en deels is het meegegeven met onze opvoeding, door zowel ouders als maatschappij: gehoorzaamheid aan autoriteit.

De overheid IS de autoriteit. Wetenschappers, vooral die met witte jassen, ZIJN een autoriteit. Het RIVM HEET een autoriteit. De kwaliteitskranten GEDRAGEN zich als autoriteit. Zoveel autoriteit, allemaal eensluidend, dat moet wel kloppen. Toch? De wakkeren weten beter, maar die hebben wel wat moeten overwinnen, bijvoorbeeld waar we het hier over hebben, de natuurlijke drang om te geloven en vertrouwen in de autoriteit.

Maar waarom zijn we van nature zo getrouw aan onze autoriteit? Daarvoor komen we terecht bij onder andere psycholoog Mark van Vugt en primatoloog Frans de Waal.

Van Vugt: ‘Groepen zonder leiders bestaan niet. Kennelijk zijn leiders nodig (oftewel evolutionair voordelig; red.) om als groep te overleven. Je ziet overal in het dierenrijk leiders, van vissen en mieren tot olifanten en apen. Leiderschap is niet uniek menselijk, en democratie zit ons in het bloed. Op de savanne zien we de oervorm van goed leiderschap: informeel, gedeeld leiderschap in kleine, democratisch egalitaire groepen. In de nomadische jager-verzamelaarsgemeenschappen die tot dertienduizend jaar geleden bestonden, was er behoefte op een gecoördineerde manier samen te werken om bepaalde doelen te bereiken. Vanuit die behoefte werden groepsleden naar voren geschoven: een goede jager die het voortouw nam bij de jacht, iemand die veel wist van planten, iemand die fysiek sterk en dominant was en in tijden van oorlog de groep kon leiden. Deze leiders namen soms echt fysieke risico’s, en daarom kregen ze in ruil daarvoor wat wij in ons boek de drie S’en noemen: status, sex en, later, salaris. In de tijd van de jagers-verzamelaars waren die privileges vrij beperkt in omvang. Tegenwoordig is dat niet altijd meer zo. Interessant op dit punt is natuurlijk de vraag waarom dit niet meer zo is. Het antwoord daarop is, vermoedelijk, “techniek”. In de oude leefgroepen was het altijd mogelijk de uit de hand gelopen leider te elimineren – en dat gebeurt ook, weten we sinds enkele decennia van Frans de Waal uit zijn onderzoek naar apen: als een leider stelselmatig over de schreef gaat, spannen de anderen tegen hem samen en zetten hem af en vermoorden hem soms. En daar zijn niet meer dan twee of drie samenspanners voor nodig.
     Dit correctieproces is niet mogelijk als de leider een wapen heeft: hij schiet de twee of drie samenspanners gewoon dood. En dat is wat er in de moderne maatschappij ook gebeurt: als de stakers tegen pensioenverlaging (een vorm van diefstal door de leiders) te hardnekkig volhouden en hun pogingen tot correctie van de stelende leiders echt effectief maken, wordt het leger ingezet, en het leger kan dat alleen doen, ondanks de sterke numerieke overmacht van de stakers, door het gebruik van wapens .
    De mogelijkheid om de niet-werkende leider te vervangen of elimineren is een vorm van terugkoppeling: normaliter gaat de dominantie van meningen van leider naar geleiden, maar bij het proces van afzetting is dit andersom. Het essentiële daaraan is dat het niet zo is dat dit alleen speelt op het moment van afzetting – de leider weet dat dit proces van van afzetting kán plaatsvinden, en zal zijn leiding besluiten dienovereenkomstig aanpassen. Hij weet dat in geval van langdurig misbruik van zijn positie, hij zelf ook gevaar loopt. Deze terugkoppeling is dus permanent.
   In de moderne maatschappij is deze primaire vorm van terugkoppeling er niet meer, op vele niveaus.’

Dat zien we in het bedrijfsleven, bij het ambtenarenapparaat, in de politiek, nationaal en internationaal. We zien hier meteen het probleem van de terugkoppeling: de groep is te groot en de machthebbers hebben zich het monopolie op geweld toegeëigend. De machthebber beschikt over fysieke wapens. En dat hebben we gezien. Bij de demonstraties zetten ze de ME in en komen de boeren met hun trekkers, zetten ze het leger in. Maar dat even ter zijde. Het gaat hier nog even over de reden waarom we zo ver gaan in het vertrouwen van de autoriteit.

De ultieme gehoorzaamheidstest was natuurlijk het welbekende Milgram obedience experiment uit 1961. Nadien werden zulke experimenten verboden om ethische redenen. Maar de gehele psychologische wetenschap refereert nog heel dankbaar aan de inzichten die het verschafte. Voor wie het niet kent, het ging zogenaamd om een test om te bepalen hoeveel elektrische stroom een mens kon verdragen. Een acteur deed in een naastgelegen vertrek alsof hij de stroom voelde die werd toegediend door de echte proefpersoon die opdracht kreeg van een autoritair klinkende stem van een niet zichtbare persoon, om de stroom steeds maar weer een beetje op te voeren. De proefpersonen gehoorzaamden zo goed dat de stroom tot dodelijke proporties werd toegediend en de zogenaamde proefpersonen zouden zijn overleden, als ze geen acteurs waren geweest.

Dit experiment is al zo vaak aangehaald door van allerlei psychologen, maar kennelijk nog niet vaak genoeg want dit soort gehoorzaamheid heeft al tot vele doden geleid ten tijde van de coronacrisis. Bijvoorbeeld door verkeerde behandelmethoden, te veel vasthouden aan protocollen, geen hydroxychloroquine (met zink) voorschrijven, verkeerde beademing op IC’s. Kijkt u de afleveringen op de Highwire (in met name maart en april 2020) er nog maar eens op na. En er zullen nog veel meer doden vallen als gevolg van de lockdown, zowel wanhoopsdoden als te late behandelingen van mensen met fatale aandoeningen die tijdens de eerste maanden van de lockdown niet naar het ziekenhuis mochten of toch maar niet gingen.

CONFORMATIE VAN OPVATTINGEN AAN DIE VAN JE OMGEVING

Behalve aan de autoriteit, pas je je opvattingen ook aan, aan die van de mensen in je omgeving. We zijn kuddedieren, sociale wezens. We willen niet uitgesloten worden. We willen ergens bijhoren. Dat gaat makkelijker als je sociaal wenselijk gedrag vertoont en sociaal acceptabele opvattingen er op na houdt. Sociaal wenselijk gedrag en opvattingen leveren je voordelen op. Erkenning, status, vriendschap, liefde, seks.

Je komt hier ook op het begrip vrije wil. Wie daar meer over wil weten leze bijvoorbeeld het boek ‘De vrije wil bestaat niet’ van Victor Lamme. Denk eens aan de reden die men opgeeft waarom men iets doet. Neem de aankoop van een auto. Daarbij komt iemand met van allerlei praktische redenen, sociaal wenselijke redenen,  maar de eigenlijke reden is misschien wel status of indruk willen maken. De echte reden wordt bepaald door zeg maar je reptielenbrein, de rest is min of meer onzin en wordt er bijverzonnen om het sociaal acceptabel te maken. Je doet dat zonder dat je het zelf doorhebt. Zo gaat het ook met de opvattingen over politiek en maatschappij. Mensen zijn over het algemeen helemaal niet zulke rationele wezens. Komen we dadelijk ook op.

EIGEN ERVARINGEN

Wat ook meespeelt is dat mensen zelf of iemand in hun omgeving door het coronavirus getroffen zijn. Sommigen zijn zelf ziek geweest van het virus. Wat ik heb meegekregen uit de tweede hand is dat het qua ervaring, hoe men zich erbij voelt, wel wat anders, wat heftiger is dan een normale griep. Ook hebben sommige mensen van dichtbij corona gerelateerde sterfgevallen meegemaakt.

In die gevallen is het natuurlijk logisch dat men in angst verkeert, de maatregelen in acht neemt en het politiek correcte verhaal blijft geloven. Hoe begrijpelijk het ook is in zulke situaties, rationeel hoeft het nog niet te zijn. Sterker nog, in zulke situaties hebben emoties de overhand. En wanneer emoties de overhand hebben, is rationeel denken meestal ver weg. Het is puur menselijk. Het is geen schande, maar het kan wel kwalijke gevolgen hebben.

Ook de ervaring dat het virus venijniger lijkt te zijn, hoeft nog niet te betekenen dat lockdowns gerechtvaardigd zijn. Ook hier is rationaliteit op zijn plaats. Wat rationeel is, is om te kijken naar het totaalplaatje. Je moet projecteren, dingen in verhouding zien. Robert Jensen heeft dit met name in maart en april zo vaak laten zien. Ook Maurice de Hond en vele anderen hebben laten zien dat de coronazieken en -doden in aantal veel seizoensgriepgolven niet overstijgen.

En dat de overheid de economische schade, die nu al plaats vindt en nog flink zal toenemen, voor lief neemt is al niet rationeel te noemen. Maar dat de bevolking dit accepteert is al helemaal niet rationeel. Het is om te beginnen buitengewoon kortzichtig. Bij de overheid spelen misschien snode plannen mee. Bij de bevolking is het het onvermogen om zaken in een groter verband te zien. Men bekijkt het vanuit het acute menselijke oogpunt. Nu moet alles wijken voor de menselijke problemen van het hier en nu. Dat de problemen later vele malen groter zouden kunnen zijn, is voor velen niet te overzien. Allereerst door verkeerde aannames als gevolg van leugens en overdrijvingen in de media en van politici. Ten tweede ook door de sociale aard van het menselijk wezen. Bij sociale interacties produceert de hypofyse de neurotransmitter oxytocine, dat bekend staat als het knuffelhormoon, maar ook aangemaakt wordt bij het verrichten van zorgtaken. De moraal van mensen die graag willen zorgen wordt in belangrijke mate ingegeven door oxytocine. Maar zij willen daarbij weleens voorbij gaan aan rationele aspecten zoals haalbaarheid, betaalbaarheid, blindheid voor negatieve bij-effecten, om maar wat te noemen. In de lockdown discussie zou dit ook kunnen spelen, namelijk dat men wel oog heeft voor de zorgzame aspecten voor mensen die nu met corona virus te maken hebben (mede ingegeven door oxytocine), maar niet voor de gevolgen van de lockdown, die wel eens vele malen erger kan zijn (wanneer je het rationeler zou bekijken).

PERSOONLIJK BELANG ZOALS BAAN, INKOMEN, STATUS, LEVENSSTANDAARD

Het spreekt voor zich dat wanneer je een baan hebt en je inkomen er van afhankelijk is, je dat niet in gevaar wil brengen door afwijkende opvattingen. Dat geldt voor mensen op alle niveau’s in het bedrijfsleven maar ook voor ambtenaren in alle geledingen. Het grappige is dat alles er op lijkt dat de vraag of je wel of niet wakker bent geheel willekeurig is. Nou ja, willekeurig is het niet maar als je de groep wakkeren zou analyseren dan is dat waarschijnlijk een dwarsdoorsnede van de samenleving. We hadden al eerder gezien dat het niks te maken heeft met opleidingsniveau, leeftijd, geslacht, migratie achtergrond, geaardheid. Hooguit met politieke voorkeur. Maar ook binnen de achterbannen van de meeste politieke partijen zie je 2 kampen ontstaan. Er is echter een verschil tussen wakker zijn en er ook voor uit komen, en wel wakker zijn en er niet voor uit durven komen. Er speelt nog iets mee. Degenen die in een positie zitten waarbij hun baan op het spel komt te staan wanneer zij er wakkere opvattingen op na zouden houden en deze ook ventileren, of er ook naar zouden handelen, zullen daardoor ook minder gauw de neiging hebben om überhaupt wakker te worden. Wanneer deze mensen blootgesteld worden aan kritische wakkere geluiden, dan worden deze gedachten sneller instinctief verdrongen. Kwestie van overlevingsdrang en zelfhandhaving. Is dit rationeel? Dat is een hele filosofische vraag. Ga er maar van uit dat wanneer je wilt overleven, de rationaliteit niet zo relevant is. Hierdoor valt te verklaren dat zelfs hoger opgeleiden, zoals hogere ambtenaren, rechters, wetenschappers in hun politiek correcte rol blijven. Terwijl juist zij de geestelijke capaciteiten moeten hebben om te begrijpen dat de lockdowns geen zin hebben en meer schade aanrichten. Toegeven echter zou hun positie, hun baan, hun inkomen, hun status, eigenlijk gewoon hun luxe leventje in gevaar brengen. Het ironische hiervan is dat hier sprake is van een enorme kortzichtigheid. Want wanneer ze zouden beseffen dat ze ook maar een marionet zijn, en zij bij verdere afbraak van de maatschappij een volgende keer aan de beurt zijn, dan zijn ze verder van huis. Behalve om de net genoemde reden van relatief kortzichtige overlevingsdrang, verdringen ze deze gedachte ook om redenen die bij de andere factoren genoemd staan. Ze kunnen wel hoger opgeleid zijn, maar uiteindelijk zijn zij ook maar gewoon mensen met hun zwakheden.

ONBEVATTELIJKHEID VAN EEN ALTERNATIEF WERELDBEELD

Ook een hele belangrijke reden waarom mensen vasthouden aan het heersende wereldbeeld, is omdat het alternatief, een complot, wel zó onvoorstelbaar is. Dat gaat er gewoon niet in. Want je kunt wel een tijdje een paar mensen voor de gek houden, maar je kunt niet de hele wereld voor altijd voor de gek houden. Een logische redenering toch? Ja, helemaal waar. Dat kan ook niet, dat lukt ze ook niet. Vandaar dat er nu overal ter wereld kritische mensen opstaan met kritische geluiden.

Maar goed, even terug naar de gedachte dat er een macht actief zou zijn die iedereen voor de gek probeert te houden en dat ook nog bijna helemaal voor elkaar krijgt. Het gaat er in deze paragraaf niet direct om, om uit te leggen op welke manier dat toch zou kunnen. Daar hebben we onder andere Karel van Wolferen voor, en Martin Vrijland, Jon Rappoport en natuurlijk David Icke. Hier gaat het er om dat zo’n wilde gedachte alleen al een mechanisme is dat complotten ongeloofwaardig maakt. De echte machthebbers weten dit en maken hier handig gebruik van. Daarom zijn ze ook niet bang om extreme narratieven de wereld in te slingeren. Zolang er maar een beetje geloofwaardigheid in zit en het door de tussenlaag van de piramide breed gepredikt wordt, dan zal de onderlaag het gewoon accepteren. Op die paar wakkeren na dan.

Er bestaat trouwens ook nog een tussenweg. We zien veel mensen die wel kritisch zijn, die door hebben dat veel van wat het RIVM adviseert, wat de overheid voorschrijft en wat de media berichten niet klopt, maar niet zover willen gaan dat er hier sprake is van een verborgen wereldmacht die een geheime agenda aan het uitvoeren is. Voorbeelden daarvan zijn Maurice de Hond, Erwin Kompanje en Cees Hamelink. Je zou dit kunnen verklaren vanuit het feit dat ze hun maatschappelijke positie niet op het spel willen zetten. Voor gepensioneerden gaat dat niet helemaal op. Bij hen zou het verklaard kunnen worden uit het feit dat ze nog maar kort zo kritisch zijn en dat de corona onlogica hen wakker heeft geschud. In dat geval zitten ze aan het begin van een soort rouwproces. Of ze hebben misschien wel helemaal gelijk en bestaat er geen verborgen wereldmacht die een totalitaire agenda aan het uitvoeren is.

Deze mensen geloven dat de RIVM adviezen en de overname daarvan door overheid en media berusten op misverstanden, gebrekkige kennis, gebrek aan een cultuur om van fouten te leren, dat soort dingen. Zou kunnen maar hoe geloofwaardig is dat? Hoe verklaart Maurice de Hond dan dat er met alle geweld toch wordt vastgehouden aan de anderhalve meter maatschappij, de mondkapjes en het vaccin? Zitten ze misschien nog in een soort ontkenningsfase?

TOEGEVEN AAN ALTERNATIEF WERELDBEELD IS EEN ROUWPROCES

Erkennen van een alternatief wereldbeeld of een deel daarvan betekent afstand doen van je huidige wereldbeeld. Dat is nogal een schok. Want dat betekent dat het fundament onder je opvattingen, je ideologie, wellicht ook je moraal, wordt weggehaald. Dat trek je niet.

Iedere keer wanneer je wordt blootgesteld aan een kritisch geluid, of een eigen gedachte over bijvoorbeeld een maatregel, waar je vraagtekens bij zet, kan er iets gaan knagen. Het is niet zo dat een enkele bewering of constatering de kracht heeft om je te bekeren. Het zal uiteindelijk een optelsom zijn van gebeurtenissen, waarnemingen, conclusies die je op enig moment doen wankelen. Dat moment van wankelen wordt door allerlei factoren, die we hiervoor beschreven hebben, heel ver vooruitgeschoven. Breekt dat moment van wankelen aan, dan kom je feitelijk in een soort rouwproces. Of in ieder geval een proces dat vergelijkbaar is met een traumatische of andere heftige gebeurtenis. Dus niet alleen de dood van een naaste, maar ook het einde van een langdurige relatie of een ontslag dat je niet zag aankomen.

Zo’n proces wil je niet doormaken en daarom alleen al weerhoudt het je om een alternatief wereldbeeld te aanvaarden. Oftewel het zorgt er voor dat je nog langer in het politiek correcte verhaal blijft geloven. Het is niet voor niks dat de eerste fase van een rouwproces de ontkenningsfase is.

Nou is het een beetje flauw om tegen iemand te zeggen dat hij of zij in een ontkenningsfase zit. Het is namelijk onmogelijk om dat te ontkennen. Als hij namelijk ontkent in een ontkenningsfase te zitten zegt de ander ‘zie je wel’. Het hoeft ook helemaal niet waar te zijn. Maar het kan wel.

Het probleem is namelijk anders dan bij iemands dood, einde relatie of ontslag dat het hier gaat om een nogal zeer complexe situatie. In de zin van bewijzen, nepnieuws, interpretaties van informatie, leugens vanwege belangen, etcetera. Is er iemand dood of is er een einde aan een relatie, dan is dat heel naar maar het is wel duidelijk. Je kunt aan een rouwproces beginnen. Bij een radicale verandering van je wereldbeeld krijg je steeds weer nieuwe informatie die je in onzekerheid houdt of in de (schijn)zekerheid dat je toch wel altijd al gelijk had. Wat dat betreft is een vergelijking met een instabiele relatie ook nog niet zo gek: ‘ze houdt wel van me, ze houdt niet van me’. Die onzekerheid kan ook killing zijn, steeds maar die verwarring.

Laten we er van uitgaan dat het wereldbeeld anders is dan we uit de reguliere media opmaken. We hoeven helemaal niet meteen te denken aan complottheoriën met buitenaardse reptielen die met kunstmatige intelligentie hier de boel overnemen. Maar dat er vormen van samenzweringen zijn, is moeilijke te ontkennen: daar is al sprake van wanneer twee partijen samenspannen om wederzijds voordeel ten koste van derden. Zie de donaties van Bill Gates aan de WHO. Je mag het ook belangenverstrengeling noemen. Het is mogelijk hier totaal geen kwaad in te zien want zij zetten zich toch in voor de gezondheid van de wereldbevolking? Deze gedachte kun je heel lang volhouden tot ver in de ontkenningsfase. Maar dan heb je alle signalen van gezonde argwaan wel genegeerd. En daar heb je redenen voor gehad. Redenen die we bij de vorige factoren hebben behandeld.

Die gezonde argwaan die veel mensen, onafhankelijke wetenschappers ook, wel hebben gehad en op onderzoek uit zijn gegaan, hebben nog veel meer ontdekt over van allerlei snode plannen. Die informatie is er gewoon. Maar in een ontkenningsfase maak je je er gemakkelijk van af.

We zien bij veel reacties op Viruswaanzin en af en toe ook bij Corona nuchterheid dat mensen boos reageren. Dat kan twee oorzaken hebben. Men kan boos zijn omdat men totaal niet wakker is en de kritische mensen maar gevaarlijk vindt. Het kan ook zijn dat men in de volgende fase zit van het rouwproces. Men kan het nog steeds niet helemaal geloven, maar er komen wel heftige emoties bij vrij, woede uitbarstingen. Die uit men dan op de boodschappers. Boosheid kan zich ook richten op de machthebbers en de politiekcorrecte ‘medeplichtigen’ zoals de media, de politie, ambtenaren. Dat zien we bij demonstraties. Hoewel de mensen over het algemeen heel beheerst demonstreren. Die boosheid is wel natuurlijk maar niet rationeel. Logisch, het is een emotie. Die moet je niet onderdrukken, want die gaat toch een keer een uitweg zoeken. Beter is het om die te kanaliseren.

Na de boosheid komt de derde fase: desoriëntatie. De boosheid ben je te boven gekomen, je was boos op de maatschappij, op de politiek, op wie dan ook, maar op enig moment besef je dat het geen zin meer heeft om boos te zijn want het brengt je niet verder. Wat je wel verder brengt weet je nog niet want je zit in de desoriëntatiefase. Je bent nog niet zo ver dat je toekomst plannen kunt gaan maken. Je bent eerst nog aan het wonden likken. Je kijkt vooral terug. Waar is het fout gegaan? Waar had ik eerder kunnen ingrijpen? Kon ik wel ingrijpen? Hoe heeft het kunnen gebeuren? Kunnen we het nog terugdraaien? Dat soort vraagstukken komen voorbij en dat kan ook met de nodige emoties gepaard gaan.

Ten slotte is er de fase van aanvaarding. Daarin heb je min of meer aanvaard dat de situatie is zoals die is. Wat niet wil zeggen dat je er vrede mee hebt, maar je hebt het wel ergens een plaats kunnen geven. Het hangt van verschillende factoren af of je er ook wat mee gaat doen. Je karakter, je mobiliteit, je vrije tijd, je geestelijke capaciteiten, je netwerk, dat zijn factoren die bepalen of je in actie komt tegen je nieuwe onheilspellende wereldbeeld of niet. En natuurlijk de mate van impact die het op je leven heeft, is ook heel bepalend voor de vraag of en welke actie je gaat ondernemen. Voor actief wakkeren geldt in deze fase dat ze op zoek gaan naar medestanders, om te kijken hoe ze de toekomst samen gunstig kunnen beïnvloeden.

Bij dat laatste constateren ze dat ze op enorm veel weerstand stuiten bij mensen die nog helemaal niet in de fase zitten waar ze zelf inzitten. Vandaar het onbegrip over en weer. Ik heb geprobeerd een beeld te schetsen waarom mensen vast blijven houden aan wat ze altijd geloofd hebben. Dat geeft hopelijk wat inzicht bij de wakkeren, die vaak zelf ook hierop gestuit zijn. Dit maakt hopelijk gesprekken tussen wakkeren en niet-wakkeren wat aangenamer. Begrip over en weer is al een mooi uitgangspunt voor het verdere verloop van het gesprek. En van de relatie en verstandhouding. De hele corona kwestie legt ook heel veel relaties in de waagschaal. Echtscheidingen en verbroken vriendschappen omdat we er andere opvattingen op na houden. Dat komt omdat de maatregelen zoveel impact hebben en daarom met veel emoties gepaard kunnen gaan. Daartegenover staat dat je ook weer nieuwe contacten op doet, geestverwanten met wie je samen kan werken om iets te bereiken. Het helpt dan als je weet wat mensen tegenhoudt. Andersom is het voor mensen die nog niet wakker zijn ook nuttig om in te zien welke factoren er allemaal zijn die hen tegenhouden. Een stukje zelfreflectie. Maar zoals ik al eerder zei, dit is misschien wel wat ijdel of naïef te denken dat het helpt, want de hardnekkigheid is groot. We hebben namelijk nog een factor die mensen ervan weerhoudt om in verzet te komen.

EN HET VALT TOCH ALLEMAAL WEL MEE(!?)

De ergste reden dat mensen niet willen omdenken is wanneer ze zeggen ‘het valt toch allemaal wel mee’. Is dit gemakzucht? Of denken ze dat het van zelf goed komt. Is het een smoesje om niet in actie te hoeven komen? Is alles gewoon een kwestie van wennen? Mensen kunnen ontzettend veel redenen hebben om te zeggen dat het allemaal wel meevalt.

Wat vinden ze dan meevallen? De anderhalve meter, de mondkapjes, de boetes. Eigenlijk is het onbegrijpelijk en kortzichtig als mensen dit zeggen. In veel gevallen zal het voortkomen uit het heilige geloof dat we het virus moeten indammen en uitroeien en daar zijn nu eenmaal draconische maatregelen voor nodig. Dit zijn de mensen die niet wakker te krijgen zijn. Maar ook (enigszins) wakkere mensen heb ik dergelijke uitspraken horen bezigen. Dat zijn de mensen die denken dat er toch niks aan te doen is. In mijn vorige blog heb ik uitgelegd dat dit niet waar is en zelfs schadelijk is zo te denken.

Mensen die om welke redenen dan ook denken dat het wel meevalt zitten helemaal fout. Al lijkt het op dit moment dat het praktisch wel te doen is in hun dagelijkse leven, ze zijn zo kortzichtig en zelfs in zekere zin egoïstisch. Dat ze deze situatie voor zichzelf aanvaarden moeten ze helemaal zelf weten. Maar in een democratie werkt het zo dat de meerderheid beslist. En als de meerderheid beslist dan zit straks ook de minderheid opgescheept met een vaccinatieplicht waar het niet om heeft gevraagd. Om maar wat te noemen. Het is zowel theoretisch als in werkelijkheid mogelijk om op democratische wijze de democratie af te schaffen. Dat is wat dreigt te gebeuren. Het is dus totaal misplaatst om zeggen ‘het valt allemaal wel mee, die maatregelen’. Hallo, de democratie en de rechtsstaat staan op het spel! Iets waar in het verleden hele volksstammen voor gestreden hebben, vaak met de dood hebben moeten bekopen, wordt zo maar opgegeven met de achteloze opmerking ‘ach het valt toch allemaal wel mee’. Wat is dit!? Wat een achterlijke bekrompenheid! Het wordt dan toch echt tijd dat meer mensen wakker worden. Indien niet voor deze bekrompen lieden die te kortzichtig om ook maar twee stappen vooruit te denken, dan wel uit liefde voor de mensheid in het algemeen, voor onschuldigen die slachtoffer zijn in deze crisis, voor mensen die vroeger vochten voor onze vrijheid, en niet in de laatste plaats voor huidige en toekomstige generaties, opdat zij in een vrije democratische rechtsstaat kunnen leven, in harmonie met elkaar, opdat zij hun eigen leider mogen kiezen, zoals de primitieve stammen dat al deden duizenden jaren geleden op de savanne, en deze af konden zetten wanneer hun leider corrupt bleek. Dat is zoals het hoort te zijn. Een leider moet het volk dienen en niet andersom. Dat is onze inzet. Dat is waarom de kritische, wakkere mensen in opstand komen. We laten te gemakkelijk onze democratie en onze rechtsstaat uit onze handen glippen. En dat komt door al die factoren die we hier hebben opgesomd, waardoor de mensen het niet zien en dus niet adequaat handelen. Het is dus nog een hele strijd die gestreden moet worden maar er is geen acceptabel alternatief. NIET een vaccin … maar WAKKER WORDEN is de enige oplossing!!!