HOOGVERRAAD

We moeten ons zelf uit deze houdgreep bevrijden en dat kan

De overheid tart de loyaliteit en het vertrouwen van de bevolking. Covid-19 is op zijn retour, de besmettingscijfers, sterftecijfers, de IC-bezetting, alles loopt terug. Bovendien is het bijna zomer. Griepseizoenen hebben nog nooit tot aan de zomer geduurd. Toch zeggen de autoriteiten dat we in de (minimaal versoepelde) lockdown moeten blijven. Op advies van steeds dezelfde virologen en andere deskundigen, die met de dag aan geloofwaardigheid verliezen.

In andere landen zien we soortgelijke beslissingen van de autoriteiten. In het ene land wat erger, in het andere land wat minder. Maar wat al dat beleid gemeen heeft is dat het allemaal even onlogisch en ongeloofwaardig is, dat al die landen doen als of er maar één oplossing is, een oplossing die verdacht veel weg heeft van wat diverse gezondheidsorganisaties met ons voor hebben. Het lijkt er op dat de overheden aangestuurd worden door enkele grote internationale entiteiten. Of hebben die toevallig de wijsheid in pacht? En hoeft er tegenwoordig niet meer naar de bevolking geluisterd te worden?

Die noodmaatregelen, mogen die allemaal wel zo lang duren? Hoe zit dat staatsrechtelijk? Waar is de oppositie? Waarom zijn de lagere overheden en regionale besturen allemaal zo volgzaam? Veel verschillende vragen, maar waar het in deze blog om gaat is, wie bepaalt wat er hier gebeurt, en komt dat overeen met wie dat zou moeten bepalen? En als blijkt dat we hier vanuit het buitenland aangestuurd worden, pleegt onze regering dan hoogverraad, en is dat in Nederland toegestaan? We gaan het hier allemaal behandelen.

Allereerst gaan we eens de internationale organisaties die zich met ‘global health’ bezig houden onder de loep nemen. Daar zijn wat opmerkelijke dingen aan de hand. Zo was er in oktober 2019 een zogenaamd Event 201, een simulatie van een pandemie die verdacht veel lijkt op de huidige Covid-19 pandemie. Een Bill Gates die overal weer opduikt met zijn Bill and Melinda Gates Foundation. Een Tony Fauci die overal in lijkt te zitten en verschillende belangen dient. De farmaceutische industrie die graag vaccins willen verkopen en dat door zowat iedereen in het nieuws wordt gepropageerd. Waarom gelooft iedereen dat?

De Canadese Amazing Polly heeft een ontluisterende video gemaakt waarin ze van allerlei verbanden aantoont tussen allerlei organisaties, welke belangen er spelen, welke personen je steeds weer tegenkomt, hoe ze het spelletje spelen, welke eufemismen ze gebruiken en wat men nog meer van plan is. De video heet ‘The Global Health Mafia Protection Racket’ en is van 9 mei 2020. Dat is 4 dagen na de ‘Coronavirus Global Response International pledging event’ van 5 mei 2020, dat een van de aanleidingen was om deze video te maken. Eurocommissaris Ursula von der Leyen was in gesprek met Victor Dzau, president van de NAM, de National Academy of Medicine in Washington. Maar in deze hoedanigheid is Victor Dzau de Interim Board van CEPI. Die CEPI komen we dadelijk nog op. Het eindresultaat van dit event op 5 mei 2020 was een opbrengst van 8 miljard dollar, zo kunnen we ook teruglezen op euronews.com. Alle deelnemende regeringen hebben dat in het nieuws in hun land toegelicht en gebruikte daar steeds dezelfde terminologie, zoals ‘verbeterde behandeling en diagnose, en (natuurlijk) vaccinaties’. Het zou ook gek zijn als ze allemaal wat anders zeiden, en het kan natuurlijk zijn dat het allemaal een mooi voorbeeld is van eendrachtige internationale samenwerking om een gezamenlijk probleem gezamenlijk aan te pakken, maar zou dat echt zo zijn?

Laten we eens kijken wat Polly zoal uitgezocht heeft. Er zijn nogal wat organisaties bij betrokken: te beginnen met de World Health Organization (WHO), de World Economic Forum, de Wereld Bank, Welcome Trust UK, International Federation of Farmaceutical Manufacturers, de Bill and Melinda Gates Foundation (BMGF) (er bestaat ook een Bill and Melinda Gates Foundation Trust, die investeringen doet en waar de winsten heen gaan), Global Alliance for Vaccines and Immunization (GAVI) (is onderdeel van BMGF), de National Academy of Medicine (NAM), International Development Organization (IDA = World Bank), John Hopkins Organization, Partners in Health, McGill School of Population and Global Health. Dat zijn alleen nog maar de organisaties die Polly noemde. Maar er zijn ook nog de Centers for Diseases Control and Prevention (CDC), National Institute of Health (NIH), National Institue of Allergy and Infectious Deseases (NIAID). En dan zijn we eigenlijk de belangrijkste twee met betrekking tot de corona pandemie vergeten: de Coalition for Epidemic Preparedness and Innovation (CEPI) en de Global Preparedness Monitoring Board (GPMB). Het begint te duizelen.

We gaan er een paar nader onder de loep nemen: de Global Preparedness Monitoring Board (GPMB) zegt de meeste mensen niks en de naam associeer je al gauw met ‘wat goed dat zulke organisaties er zijn, die zich bekommeren over de gevaren waar we als bevolking zomaar aan blootgesteld kunnen worden maar geen weet van hebben’. Maar wat is dat eigenlijk voor een club? Het is eigenlijk niks anders dan de World Health Organization (WHO) en de World Bank. En wie is hier de leider: Victor Dzau, ook al die van de NAM en van CEPI. Op zich nog niks aan de hand. Maar door wie wordt de GPMB gefund: door de Bill and Melinda Gates Foundation (BMGF), door Welcome Trust UK, door de Duitse regering en door Resolve to save lives. Waarbij moet worden gemeld dat de eerste 2 genoemde, dus de BMGF en Welcome direct profiteren van de coronacrisis. Belangenverstrengeling?

Een belangrijke taak van het GPMB is het schrijven van rapporten. Een van de rapporten die ze geschreven hebben heet ‘From Never Again To The New Normal’. Dit moet geschreven zijn vóór september 2019 omdat naar dit rapport wordt gerefereerd in een ander rapport dat die maand uit kwam. Met het nieuwe normaal bedoelen ze net even wat anders dan onze premier. Wat ze namelijk bedoelen is het moeten uitvoeren van een aantal acties die de GPMB van landen gaat vragen. Die 7 acties staan uiteindelijk in het rapport ‘A World At Risk’ van september 2019. Die acties hebben betrekking op het moeten committeren en investeren, het hebben van een voorbeeld functie, het bouwen van sterke systemen, voorbereid zijn op het ergste, financieringsfacilititeiten van de preparedness en nog wat moeilijke formuleringen. Allemaal opgesteld dus in september 2019. Een maand voor Event 201. Daar komen we zo op.

En waarom schrijven ze die rapporten? De rapporten worden geschreven als een onafhankelijk advies om te laten zien dat er meer geld nodig is. Dat is ook waarom er een aparte organisatie voor opgericht is, dan lijkt het onafhankelijk, maar GPMB zijn ze eigenlijk gewoon zelf, die opdrachtgevers. De WHO en de Wereld Bank dus.

Wat was Event 201? Dat was een gebeurtenis dat een maand later al plaatsvond, in oktober 2019 namelijk, en het was een uitvoerige oefening over hoe te handelen bij een pandemie. Dit vond plaats in New York en werd georganiseerd door het John Hopkins Institute, samen met de World Economic Forum en, jawel de Bill and Melinda Gates Foundation. Later heeft Bill Gates nog geprobeerd te ontkennen dat dit event had plaatsgevonden. Wie ook bij het Event 201 was betrokken, was ene Tim Evans, van de Wereld Bank. Hij drong de aanwezigen van de vergadering erop aan dat er moet worden gekeken naar wat er voor nodig is om landen naar een hoger niveau te krijgen van ‘preparedness’, oftewel ‘get that financed’. Omdat er zelden pandemiën voorkomen, zullen landen niet zo gauw bereid zijn om daar geld voor uit te trekken. Daar moesten ze dus wat op verzinnen. En ook over hoe ze media beteugelen.

Maar waarom zou Bill Gates Event 201 hebben willen ontkennen? Misschien omdat dit enige belangenverstrengeling bloodlegt? Sponsoren van het Event 201 zijn onder andere de NAM, de GPMB, dit zijn 2 partijen die door BMGF gesponsord worden, terwijl het Event 201 ook rechtstreeks door BMGF wordt gesponsord. Een kopstuk van deze BMGF Christopher Elias zit ook in de board van de NAM en de GPMB. De boardmembers van de Event 201 zitten ook veelal in de board van de GPMB. Ook bijvoorbeeld Jeremy Farrar van Welcome Trust (in het kader van wie betaalt bepaalt), George Gao (van de Chinese CDC). Wie er ook in de board van de GPMB zit is onze minister voor Buitenlandse Handel en Ontwikkelingssamenwerking Sigrid Kaag. Zij zit daar in duister gezelschap, een andere boardmember is namelijk Anthony Fauci, die van NIAID en van de White House Coronavirus Task Force.

Het merkwaardige van die Fauci is dat hij al begin 2017 voorspelde dat er tijdens de ambtstermijn van Trump een verrassingsuitbraak zal zijn. Hij had daar geen twijfels over. In de video kun je het hem horen zeggen. De man is al sinds 1984 baas van de NIAID en vertelt zonder blikken of blozen dat iedere keer dat hij naar het congress ging voor meer budget er weer een nieuwe disease bij kwam, of twee of drie, toevallig.

Dan hebben we nog CEPI, Coalition for Epidemic Preparedness and Innovation, wat is dat eigenlijk? Het is een organisatie opgericht in 2017 met als doel het financieren van onafhankelijk onderzoek naar vaccins tegen opkomende besmettelijke ziektes. Door wie is het eigenlijk opgericht: Welnu, om te beginnen door de Bill and Melinda Gates Foundation (natuurlijk), Welcome Trust UK, World Economic Forum, regeringen van Noorwegen, Duitsland, Japan en India. Andere medeoprichters die wel eens niet genoemd worden zijn: GSK, Merck, J&J, Sanofi, Takeda, Pfizer; Big Farma dus! En de president van CEPI is dus Victor Dzau; en daar gaat die 8 miljard dus heen.

Als Melinda Gates dus propageert dat de landen samen (wereldwijd) beter, sneller en effectiever iets kunnen bereieken dan ieder voor zich (wat op zich niet onzinnig klinkt), dan is ze bezig met geld inzamelen dat op verschillende manier bij Bill en Melinda terecht komt, omdat ze overal inzitten.

De diverse mensen en organisaties hebben nog meer organisaties opgericht maar wel met veelal dezelfde mensen. Er worden rapporten geschreven waarmee adviezen worden uitgebracht, dat neerkomt op een pandemisch gevaar, waar meer onderzoek voor nodig is, dus geld, en waar een oplossing voor moet komen, een vaccin, ook met meer onderzoek dus meer geld, ook voor het vaccin zelf natuurlijk. Om dat geld daadwerkelijk binnen te halen moet het gevaar wel reëel zijn, of tenminste reëel lijken. Of nog beter, met een echte pandemie, dan krijg je dat wel ‘get that financed’.

Polly maakt de vergelijking met de maffia die in een dorp bij een pizzarestaurant komt vertellen dat er problemen zijn met kapotte ruiten, en dat ze daar bij kunnen helpen. De eigenaar van het pizzarestaurant zegt dat het niet hoeft want er zijn geen problemen met kapotte ruiten. De volgende nacht gaan er in de buurt een paar ruiten aan diggelen. Daarna komt de maffia weer langs, vragen om beschermgeld.

Zo lijkt het ook te gaan met het coronavirus. Er waren geen problemen met coronavirussen, er zijn wel eens seizoensgriepen, maar daar komt de bevolking, op een aantal met name oudere mensen na, wel weer overheen. Maar nu is er een BMGF, een GAVI, een CEPI, een GPMB, er komt een rapport, een maand later wordt er een oefening gedaan, en weer een maand later is er een uitbraak in Wuhan. Hoeveel toeval kan er zijn? En dan wil men geld. De conclusie van Polly is dat het een Wereldwijde Gezondheids Mafia Beschermings Afpersingspraktijk is.

Dat mag je een complot noemen. Een samenzwering, mag ook. Wie daar niet in wil geloven, prima, maar de werkelijkheid verandert er niet door. Als dit de waarheid is, dan is dit de waarheid. Wie dit nepnieuws vindt, dat mag ook, maar dan hoort daar ook de bewijslast bij. Polly komt bewijzen, dan wel met aan bewijs grenzende aanwijzingen. Alles is terug te vinden op internet. Schaamteloosheid, arrogantie en hoogmoed maken dat ze er ook niet meer geheimzinnig over doen. Het enige waar je nog wel even doorheen moet prikken, is het taalgebruik. De organisaties hebben prachtige namen, maar als je weet wat er achter zit, klinkt het alleen maar steeds cynischer. Men gebruikt woorden als ‘preparedness’, het voorbereid zijn. Het klinkt als een goedbedoelde, bezorgde waarschuwing, maar in werkelijkheid is het een macabere aankondiging van onvermijdelijk, gepland onheil. De term ‘wholesomeness’ kwamen we ook her en der tegen. Klinkt op zich ook niet gek. Net zoals ‘no one left behind’, waarmee ze lijken te bedoelen dat ze om iedereen geven en dat iedereen bescherming verdient (met vaccins). Maar in werkelijkheid bedoelen ze niks anders dan vaccinatieplicht voor iedereen. En ‘wholesomeness’ is een mooi eufemisme voor het begrip ‘totalitairisme’.

Voor degene die moeite hebben te aanvaarden dat we te maken hebben met complotten of samenzweringen verwijs ik naar de gerenommeerde Amerikaanse schrijver Naom Chomsky. Hij heeft talloze boeken geschreven over de Amerikaanse macht en het Amerikaans militair-industrieel complex en staat toch niet als complotdenker te boek, omdat hij het ook zo niet noemt. Lode Vanoost, van het Belgische DeWereldMorgen.be, formuleert het als volgt: “Dat het Amerikaans militair-industrieel complex een systeem is om grote bedrijven met belastinggeld te subsidiëren en tegelijk de VS-hegemonie in het buitenland te handhaven, is bekend. Chomsky legt het in begrijpelijke termen uit (…) zoals het is, niet als een of andere krankzinnige samenzwering, maar een logisch en consistent geheel van belangen en ideologische keuzes die vorm krijgen in een beleid dat zeer rationeel overwogen en goed doordacht is. Het is een systeem dat werkt ten voordele van zij die het in stand houden. Chomsky vraagt terecht: ‘Hoeft dat ons te verwonderen?’”

Complot of samenzwering zijn gewoon woorden. Wanneer twee gelijkwaardige partijen afspraken maken tot wederzijds voordeel en daarbij anderen benadelen, is er eigenlijk al sprake van samenzwering. Wanneer een liefdadigheidsorganisatie geld doneert aan gezondheidsautoriteiten, terwijl diezelfde liefdadigheidsorganisatie ook geld ontvangt van de farmaceutische industrie, hoe wil je dat dan noemen? Belangenverstrengeling is wel de vriendelijkste betiteling. Als we kijken naar de verbanden tussen verschillende ‘global health’ organisaties en steeds dezelfde mensen met verschillende petten op tegen komen, we zien de financiële druk en belangen die er spelen, dan is er toch wel wat meer aan de hand dan wat belangenverstrengeling.

Naast het militair-industrieel complex bestaat er dus ook een medisch-industrieel complex. Nemen we de hele bankensector onder de loep dan zien we dat er ook een financieel-monetair-complex is, al kun je daar verschillende namen aan geven. Zou het kunnen dat deze complexen met elkaar samenwerken? Zo ja, wat krijgen we dan?

Wat opvalt is dat de organisaties en hun frontmannen en -vrouwen helemaal niet geheimzinnig doen. Dat hoeven ze meestal ook helemaal niet. Dat komt omdat het hele gezondheidsverhaal een dekmantel is voor hun criminele praktijken. Het is al zo wijd verbeid en het is al zo lang aan de gang dat het voor velen niet anders voor te stellen is, dan ze willen doen geloven. Wanneer de kopstukken van de organisaties in de openbaarheid spreken, onthullen ze soms hun plannen. Dat lijkt dom maar door de juiste toon, de juiste woorden en in de juiste context zullen de meesten dat niet doorhebben. Maar waarom dan dat risico? Ze moeten geld lospraten. Denk aan Dr. Fauci die zegt zeker te weten dat er een verrassingsuitbraak komt. Met die uitspraak jaagt hij mensen angst aan, en ook de politici die besluiten moeten nemen. Die willen achteraf niet het verwijt krijgen om waarschuwingen van een deskundige te hebben genegeerd. Wij zien Fauci die uitspraak over die verrassingsuitbraak doen in alleen dat fragment, in de video van Polly die van alles onthult. Onze context is dus anders en wij vragen ons af waarom niemand dat toen door had.

Waarom bestaat er eigenlijk zo’n medisch-industrieel complex en hoe lang bestaat het al? Dit complex berust op het simpele besef dat je aan gezonde mensen geen geld kan verdienen en aan zieke mensen wel. Als er een paar mensen ziek zijn kun je een beetje geld verdienen. Maar wat als je nou mensen helpt met ziek worden, dan pas kun je echt veel geld verdienen. Dat besef is goed en wel in praktijk gebracht in de jaren 50 van de vorige eeuw. Toen is men begonnen met vaccineren, terwijl vrijwel alle kinderziektes al waren overwonnen door verbeterde hygiëne. Aan de vaccins zelf wordt veel geld verdiend. Maar als vaccins mensen ziek maken, hebben mensen meer geneesmiddelen nodig en kan er nog meer aan verdiend worden. Haal even adem … zou de wereld echt zo slecht zijn? Daar mag u zelf over nadenken… Wanneer je nu aan het woord healthcare denkt, is het wel een heel cynisch woord. Denk rustig verder…

Dan gaan we nu naar de nationale situatie. We zien dat er veel zaken zijn die zich niks aantrekken van landsgrenzen. Niet alleen het virus zelf, maar ook het hele mantra van de lockdown, de anderhalve meter maatschappij, het nieuwe normaal en de schijnoplossing van het vaccin. Er zijn wat kleine verschillen maar de boodschap en intentie is overal in de westerse wereld nagenoeg eensluidend. Nu we wat meer inzicht hebben in de dynamiek van de ‘global health’ tirannie, heeft het er alle schijn van dat regeringen zich hierdoor in belangrijke mate laten beïnvloeden. Wanneer het nu een kwestie was waarbij de oplossing logisch en onomstreden zou zijn, zou niemand zich afvragen waarom alle regeringen op dezelfde lijn zitten. Maar omdat het beleid van al die regeringen zo omstreden is en steeds ongeloofwaardiger, is het gezond om er met een flinke dosis wantrouwen tegenaan te kijken.

We gaan proberen te achterhalen wat de beweegredenen zijn van de regering voor dit beleid. Laten we beginnen met de constatering dat de bevolking niet zat te wachten op een virusuitbraak. En ook niet op een lockdown en op het nieuwe normaal. Toch zijn er veel mensen die wel om een lockdown gevraagd hebben en zich ook wel heel makkelijk schikken in de nieuwe situatie, ook als die langer gaat duren. Dat heeft natuurlijk voor een deel met angst te maken. En voor een deel met vertrouwen in autoriteiten. We gaan op deze psychologische aspecten niet te diep in want die zijn in eerdere blogs al vaker aan de orde geweest. Maar het is duidelijk dat de media hier ook een rol in hebben. De media vertellen in grote lijnen dezelfde narratives als de overheid. Ja hoor, de media zitten zeker ook in het complot, zullen sommigen denken. Welnu, daar komt het voor een deel wel op neer, ja. De mainstream media, om het maar gewoon zo te zeggen, zijn vervlochten met overheden, ngo’s en hun moederbedrijf is vaak eigendom van bepaalde miljardairs of van rijke families die hier en daar aan de knoppen draaien. Zij bepalen de voorgeschreven realiteit. Het is een ander hoofdstuk maar het is allemaal na te gaan. Één aanwijzing: het journaal betitelt bijvoorbeeld de Wereldgezondheids organisatie herhaaldelijk als onafhankelijk. Let maar op. We weten nu hoe weinig onafhankelijk de WHO is, oftewel hoe het journaal liegt, en dit is maar één voorbeeld. Een voorwaarde voor een goedwerkende democratie is een goede onafhankelijke informatievoorziening. We mogen constateren dat daar in het geval van de mainstream media nog wel het een en ander aan schort. Weliswaar is er heel veel op internet terug te vinden, maar helaas worden de opvattingen van de bevolking toch in belangrijke mate door de mainstream media bepaald. Hoewel daar ook een verantwoordelijkheid van de bevolking zelf ligt, zijn hier de hoofdredacties van de grote kranten en nieuwszenders onverantwoordelijk bezig en werken zij mee aan het ondermijnen van een goed werkende democratie en daarmee aan het verval van de maatschappij. De tweede constatering is dus dat bevolking niet goed geïnformeerd is.

Voor de derde constatering gaan we even terug naar het verhaal van het medisch-industrieel complex. Dit verhaal dient vooral het belang van de betreffende organisaties en de mensen die daarbij betrokken zijn. Wantrouwen is op zijn plaats dus laten we het vooral maar eens cynisch en hard bekijken: het belang van het medisch-industrieel complex is zoveel mogelijk zieke mensen, want dan kan er geld verdiend worden. En om toch aan gezonde mensen te kunnen verdienen krijgt iedereen een vaccin, en dat moet dan zogenaamd om te zorgen dat zij anderen niet ziek maken. En als men toch ziek wordt, al dan niet van dat vaccin, dan is het ook goed. De derde constatering is dus dat er bij de internationale gezondheidsorganisaties een gigantisch belang ligt om geld te kunnen verdienen aan wat men heel cynisch noemt ‘global healthcare’.

Voegen we de eerste, de tweede en de derde constatering samen, dan zien we eigenlijk dat er een kleine groep is die wereldwijd kwade plannen uitvoert op de massa die dat niet of nauwelijks door heeft. Dat is de essentie van wat er hier aan de hand is. We laten het gebeuren omdat we niet goed zien wat er aan de hand is. Dat moet doorbroken worden! De rol van de media hebben we net besproken, maar wat is de rol van de landelijke en overheid en de lagere overheid in deze? Dat is moeilijk te achterhalen omdat we ze het moeilijk kunnen vragen en als we het zouden kunnen vragen zullen ze waarschijnlijk niet zeggen dat ze aangestuurd worden, wanneer dat zo zou zijn. We moeten het dus doen met observatie van hun gedrag en de logica van hun uitspraken en redeneringen in de gegeven context.

De feiten zijn dat er sprake is van een lockdown, dat zoveel betekent als het gedwongen stilleggen van hele bedrijfstakken en beroepsgroepen, het verbod op verschillende activiteiten, gebiedsverboden, zoveel mogelijk thuisblijven, afstand tot elkaar bewaren, verbod op samenscholing, dat soort dingen allemaal. Daarnaast werd er al in een vroeg stadium aangekondigd dat het nooit meer zal worden als voorheen, dat we moeten wennen aan het nieuwe normaal en dat we ons moeten voorbereiden op een anderhalve metereconomie. Wat we vervolgens zien is dat bij het doven van het covid-19 virus, de maatregelen niet of nauwelijks worden teruggedraaid. De reden daarvoor is zogenaamd dat we moeten vrezen voor een tweede golf.

De maatregelen die genomen zijn worden niet door onafhankelijke wetenschappers en studies ondersteund, in tegendeel. Zowel onafhankelijke wetenschappers als het gezonde verstand zeggen dat de lockdown meer schade oplevert dan het virus ooit zou kunnen doen. Wanneer er een rationele kosten/baten analyse gedaan zou worden, zowel financieel als uitgedrukt in gezondheidschade en mensenlevens, dan zou er nooit een lockdown hebben mogen plaatsvinden. Dat voorspelde professor Sunetra Gupta in maart 2020 en de cijfers en de situatie in mei 2020 bevestigen alleen nog maar haar gelijk.

Wanneer er nu slechts één regering van de westerse landen op deze manier handelde, kun je zeggen, ze hebben een vreselijke foute inschatting geweest, ze hebben een totaal verkeerde beoordeling gemaakt. Maar hoe waarschijnlijk is het dat al die landen op diezelfde desastreuze lijn zitten omdat ze allemaal een inschattingsfout hebben gemaakt. De bevolking mag er van uitgaan dat het bestuur van een land bovengemiddeld intelligente mensen zijn. De vraag is dus, zijn deze mensen te dom, zijn deze mensen machtswellustig en kwaadaardig, of worden ze door buitenlandse entiteiten aangestuurd. Alles overwegende kunnen we daar best een zinnig antwoord op geven. Te dom zullen deze mensen niet zijn, al zou je het soms wel zeggen. Machtswellustig en kwaadaardig, dat zou nog best eens kunnen maar hoeft niet noodzakelijkerwijs. Aansturing door buitenlandse entiteiten ligt, met wat we in deze blog uiteen hebben gezet, nog het meest voor de hand. Zeker ook omdat het beleid van de verschillende landen op elkaar lijkt en in lijn is met wat de WHO voorstelt (of voorschrijft), en omdat de lockdown in de aanloop naar de zomer aanblijft zonder dat daar een goed onderbouwde basis voor is. Bovendien wordt het democratisch proces stelselmatig tegengewerkt.

Aansturing dus door een buitenlandse entiteit. Dat betekent nogal wat. Het landsbestuur stelt dus de belangen van een buitenlandse macht boven de belangen van de bevolking. Even los van juridische en staatsrechtelijke bespiegelingen kan dit gewoon niet. Dit is landverraad, of hoogverraad. Dit is onverenigbaar met elke vorm van democratie. De kwalificatie dictatuur is op deze status van het land niet overdreven. Wie had ooit gedacht dat we hier in een dictatuur zouden leven?

Laten we de zaak eens staatsrechtelijk bekijken. Kan dit staatsrechtelijk allemaal wel? Is hier sprake van hoogverraad en is dat niet verboden? Welnu, onder hoogverraad wordt verstaan het door een misdrijf in gevaar brengen van de interne veiligheid van de staat. Het gaat daarbij om handelingen tegen de staatsinrichting en staatsorganen met gebruik van geweld. Alleen hier is het de staat zelf die het gevaar is, vooral tegen de bevolking. Maar hoogverraad betekent ook het gebruik van andere onwettige middelen met als doel om de interne organisatie van een staat omver te werpen of te veranderen. Van dat laatste is zeker sprake. Men maakt gebruik van onwettige middelen (corona maatregelen zijn in strijd met de grondwet, komen we dadelijk nog op) en men probeert de staat de veranderen (van een democratie in een dictatuur, het nieuwe normaal). Dus dan is dat duidelijk, ja er is op dit moment in ons land sprake van hoogverraad!

En als er sprake is van hoogverraad, dan moet de leider daarvoor worden vervolgd. Dat betekent het volgende:

Het echte nieuwe normaal, Rutte de bak in!

Er is echter één probleem. Hoogverraad is in Nederland niet strafbaar. In België trouwens evenmin. Het komt niet voor in ons Wetboek van Strafrecht, alleen maar in het woordenboek. Opmerkelijk eigenlijk want in veel landen om ons heen bestaat het juridisch wel. In Duitstalige landen kent men het bijvoorbeeld als Hochverrat, in de Angelsaksische landen als high treason. Maar bij ons dus niets van dat al.

Gaan Rutte cum suis dan vrijuit? We gaan te rade bij staatsrechtgeleerde Mr. Wim Voermans, die recentelijk een interessant interview gaf bij Café Weltschmerz met Ab Gietelink. Een verhelderend gesprek dat aangeeft dat de regering en het parlement heel veel mogen, maar dat de regering hier en daar ook hun staatsrechtelijke boekje te buiten zijn gegaan.

De lockdown vindt een juridische basis in de Wet Publieke Gezondheid, waarbij de regering noodmaatregelen mag afkondigen zonder dat het parlement hiervoor haar goedkeuring mag geven. Wat er gebeurt is dat de regering de burgemeesters van alle 350 gemeenten opdraagt om op grond van de noodverordeningsbevoegdheid de coronamaatregelen te bekrachtigen. Dat mag de regering doen. Het probleem is alleen dat de wet helemaal niet bedoeld is voor deze situatie. Zo’n noodverordening is alleen maar bedoeld voor een hele korte periode en alleen lokaal, maar niet voor het hele land. Als het langer dan één dag duurt moet B&W eigenlijk al goedkeuring vragen aan de gemeenteraad. En nu is het landelijk en duurt het al ruim 2 maanden. Als de raad van een gemeente tegen is, vervalt de verordening. Er is voor zover bekend geen enkele gemeente die van deze mogelijkheid gebruik heeft gemaakt. Wat zijn al die burgemeesters en raadsleden toch volgzaam. Waarom? Daar zijn drie redenen voor te bedenken: raadsleden kennen het staatsrecht onvoldoende of raadsleden lezen ook kranten en kijken ook het journaal, raadsleden zijn net als de meerderheid van het land dermate gebrainwashed dat ze mee gaan in het politiek correcte verhaal. Of als derde is men bang om zijn of haar status te verliezen of bang om voor complotdenker uitgemaakt te worden. Waarschijnlijk zal bij velen alle drie de redenen spelen. Dus we worden niet alleen door de landelijke politiek in de houdgreep gehouden, ook door de lokale politiek, die wel de mogelijkheid heeft om een einde aan de lockdown te maken maar er om welke reden dan ook geen gebruik van maakt.

Wat de regering ook had kunnen doen, zoals andere landen deden, was een noodtoestand afroepen. Dat heet in Nederland de Coördinatiewet Uitzonderingstoestanden en die valt onder de grondwet. Had men voor deze optie gekozen dan was het parlement er van begin af aan bij betrokken en had er goedkeuring voor kunnen geven voor een bepaalde termijn. Dan is het dus tijdgebonden terwijl het nu een open einde is. De vraag is wanneer de Tweede Kamer vindt dat het tijd wordt om er eens over te stemmen. Maar men heeft dus niet voor die optie gekozen. Met die Coördinatiewet Uitzonderingstoestanden waren er meer garanties geweest, het parlement had meer te zeggen gehad en had de grondrechten beter kunnen waarborgen.

Grondrechten worden nu met voeten getreden. De politie mag op basis van deze noodverordening echt geen huizen binnen vallen om te kijken of er een illegaal corona feestje wordt gevierd. Dit is een te grote inbreuk op de privacy. Maar het gebeurt wel. Dat mag de politie alleen doen bij verdenkingen van ernstige misdrijven en met een huiszoekingsbevel. In een noodverordening kan het gezag zover niet gaan. Dus iedereen die dit is overkomen zal deze overtreding met succes moeten kunnen aanvechten.

Het zich wel of niet op minimaal anderhalve meter tot elkaar begeven verhoudt zich ook moeilijk met de grondrechten. Dit is een ernstige inperking van de vrijheid. Als onderdeel van de noodverordening  is dit absoluut aanvechtbaar. Bij opgelegde boetes is het altijd aan te raden in beroep te gaan. Als een rechter uitgaat van proportionaliteit en kijkt naar de redelijkheid en billijkheid, dan is er aanzienlijke kans dat de boete ongeldig wordt verklaard. Omdat de anderhalve meter in relatie tot volksgezondheid geen enkele wetenschappelijke onderbouwing kent is er grote kans dat een rechter dit verwerpt. Al ben je wel eens overgeleverd aan rechterlijke willekeur.

Het wordt anders wanneer het parlement besluit om de anderhalve meter in de wet vast te leggen. Er lopen grappenmakers rond die dit van plan zijn. Als het parlementair goedgekeurd is, dan is het wel erg lastig om het aan te vechten. Of het wetenschappelijk bewezen is doet niet ter zake, het parlement keurt wetten goed, wetenschappers niet. Die anderhalve meter even gauw vastleggen middels een spoedwet kan ook niet. We moeten eerst uit de ‘noodtoestand’ en eerst uit de lockdown, aldus Wim Voermans.

Voor de mondkapjes geldt ook min of meer hetzelfde. Hoe onnavolgbaar en willekeurig ze de regels voor het gebruik van mondkapjes ook maken, als het parlement het goedkeurt is het geldend. Nu is dat nog niet zo omdat het krachtens de noodverordening geldt. Ook hier geldt dat een boete zeker aanvechtbaar is, zelfde verhaal als de anderhalve meter. Altijd aanvechten.

En zo zijn er nog meer vrijheden die ingeperkt zijn door de lockdown: het recht om zich te verenigen, het demonstratierecht (mag wel maar dan wel op anderhalve meter onderlinge afstand, maar daar wil men juist tegen protesteren, dat is dus grondrechtelijk ook lastig), dit zijn zaken die kunnen eigenlijk niet langer voortduren, zo buiten het democratisch proces. Die noodverordeningen moeten direct stoppen.

Dan de WOB verzoeken. De regering doet momenteel niet aan WOB verzoeken want daar hebben ze nu even geen tijd voor. Staatsrechtgeleerde Wim Voermans zegt resoluut dat dit niet kan. ‘Informatie is de brandstof van de democratie, als je dat niet hebt, kun je niks meer. Heel zorgwekkend. Men beroept zich op overmacht maar dat slaat nergens op. Van overmacht is bijvoorbeeld sprake als het gemeentehuis is afgebrand en daarmee de gevraagde gegevens verloren zijn gegaan. Maar een capaciteitsprobleem is geen overmacht. Dat deugt dus niet. Sterker nog, de Wet Openbaarheid Bestuur schrijft een actieve openbaarheidsverplichting voor. Dat betekent dat achterliggende bestuurlijke informatie automatisch beschikbaar moet zijn, en de moderne technologie maakt dat ook mogelijk. Terwijl de overheid er steeds moeilijker en langer over doet. Onbegrijpelijk, deze bestuurlijke onwil’, aldus Wim Voermans.

De lockdown heeft nu al schade veroorzaakt en zal bij voortduring alleen nog maar meer schade aanrichten. Zelfs al zou de lockdown acuut opgeheven worden, dan zal de schade nog steeds oplopen. Kan deze schade verhaald worden? Dat zal volgens Wim Voermans juridisch een lastig verhaal worden. De overheid neemt deze draconische maatregelen omdat er tijdens een pandemie levens te redden zijn. Als men beslissingen genomen heeft die verkeerd uitpakken, dan kan dat gebeuren. De afrekening zal dan politiek moeten plaatsvinden. Met een parlementaire enquete en anders bij de volgende verkiezingen.

Daar is nog wel wat aan toe te voegen. Want naar we eerder in deze blog hebben laten zien dat er waarschijnlijk sprake is van buitenlandse aansturing, dan is er geen sprake van een goedbedoelde afweging die net even verkeerd uitpakt, maar van willens en wetens het land in de afgrond sturen. Zover ging het gesprek tussen Ab Gietelink en Wim Voermans niet. Voermans vindt dat het begint bij een gezond basisvertrouwen in de overheid en degene die dat aansturen. Ja wie vindt dat niet? Waarschijnlijk kent hij Amazing Polly niet, en kent hij of gelooft hij Karel van Wolferen niet. Voor dat gezonde basisvertrouwen is het nu te laat, meneer Voermans.

Wanneer we zouden vaststellen dat de regering gehorig is aan één of meerdere buitenlandse entiteiten of autoriteiten, ten koste van binnenlandse belangen, ja dan mag je toch wel spreken van hoogverraad. Aansprakelijkheidsstelling of ingebrekestelling zal op grond daarvan geen enkele kans maken, omdat het niet in ons strafrecht voor komt. Maar dat zou ook geen zin hebben want dat schade zouden ze zelf toch niet kunnen betalen. En wanneer we de staat aanklagen om de schade te vergoeden, dan betalen we dat allemaal zelf, namelijk als belastingbetaler. Individueel kan het natuurlijk wel zin hebben. Aansprakelijkheid staat overigens los van het strafrecht. Het wil ook niet zeggen dat bij het ontbreken van hoogverraad in het strafrecht, de regering of de bestuurders geen strafbare handelingen hebben gepleegd. Wanneer een bestuurder van een besloten vennootschap strafbare feiten pleegt of zich schuldig maakt aan mismanagement, kan hij zich niet beroepen op de beperkte aansprakelijkheid van de besloten vennootschap, maar wordt hij hoofdelijk aansprakelijk gesteld, privé dus. Zo zal het ook zijn met politiek bestuurders. Zij kunnen in hun positie misbruik gemaakt hebben van de macht die zij in functie hebben. Daar zou in het geval van onze regeringsleiders nog best eens sprake van kunnen zijn. Dat zal desalniettemin nog lastig worden en zo ver is het nog lang niet. De bewijslast zal bij de aanklager liggen.

Wanneer er sprake zou zijn van gehorigheid aan buitenlandse entiteiten of autoriteiten, dan zou dat betekenen dat onze regeringsleider slechts een marionet is en zelf niet voor deze desastreuze beslissingen heeft gekozen. Dat snijdt echter geen hout. De regeringsleider is de hoogste eindverantwoordelijke van het land en is in the end altijd accountable. Hij had ook kunnen weigeren gehoor te geven aan een eventuele hogere macht of hij had zijn functie kunnen neerleggen. Dat heeft hij echter nooit gedaan dus blijft hij verantwoordelijk voor de lockdown en de voortvloeiende schade.

Wat ook nog zou kunnen is dat Nederland verplichtingen heeft vanwege internationale verdragen. Dat is zonder meer zo, Nederland heeft in het verleden veel soevereiniteit weggegeven. Aan de EU met name, maar ook, en dat is hier een relevante, aan de Wereldgezondheids organisatie, de WHO dus. In 1992 zijn er bij de top in Rio de Janeiro van allerlei afspraken en doelen vastgelegd die veel verder gaan dan alleen het klimaat en het milieu. Ook met betrekking tot cultuur en bevolking, en natuurlijk Agenda 21 zijn er zaken opgestart. Echter is Agenda 21 een non-binding action plan. Oftewel niet bindend. Niet dat men zich daar hier iets van aantrekt. De bestuurders zijn hier zo vlijtig dat ze dat hier gewoon als verplichtingen als gevolg van eerder gemaakte afspraken verkopen. Dat dit nooit aan het Nederlandse volk is gevraagd is al helemaal niet belangrijk. En al hebben ze het wel gevraagd en het Nederlandse volk zei per referendum ‘nee’ dan plakken ze er een ander etiket op en gaat het alsnog door (zie de Europese Grondwet van 2005 dat dan maar Verdrag van Lissabon is gaan heten). Hoe dan ook, internationale verdragen of verplichtingen zijn geen acceptabel excuus. Zeker niet als de schade desastreus uitpakt zoals nu, dan zou je met degene met wie je de afspraak hebt gemaakt om tafel moeten om de afspraak proberen te ontbinden, lukt dat niet dan langs juridische weg, en uiteindelijk als je in standje overleven staat trek je je van geen enkele afspraak meer wat aan.

Toch is het schrikken als je het volgende leest:

“Volgens de internationale gezondheidsregelgeving (IHR) van de constitutie van de WHO (artikel 21 en 22), die in juni 2007 van kracht werden, heeft de directeur-generaal van de WHO het recht om internationaal een noodsituatie voor de gezondheid af te kondigen. In dat geval kan besloten worden tot quarantaine, reisbeperking en gedwongen vaccinaties, waarbij 194 landen die het verdrag met de WHO ondertekend hebben, verplicht zijn deze maatregelen uit te voeren.”

Het is niet duidelijk of de Nederlandse regering de huidige coronamaatregelen uitvoert omdat het zich verplicht acht zich aan deze IHR artikelen. Dat is nooit expliciet aan de orde geweest dus daar gaan we niet van uit. Als Nederland bij deze 194 landen behoort, en waarom niet, want Nederland doet altijd mee, en als dit ook al door het parlement is gegaan, dan zijn gedwongen vaccinaties dus al mogelijk. Schrik niet, dat is alleen in noodsituaties, nog niet structureel. Maar het geeft aan dat we moeten oppassen. Het geeft ook aan dat Bill Gates inmiddels al enigszins meeregeert in ons land, omdat hij hoofdsponsor is van de WHO.

Nu we dit allemaal weten, wat kunnen nu verder? Het is goed om te kijken wat we op korte termijn zouden kunnen of moeten doen, en wat op de lange termijn. Dat de regering voor een tribunaal moet verschijnen is evident, maar dat is langere termijn. Op korte termijn moeten we zien de schade te beperken en maatregelen zien terug te draaien.

De lockdown moet zo snel mogelijk van tafel. Iedere dag dat die langer duurt is er een te veel. De regering gaat hem kennelijk niet opheffen. Het parlement zou het kunnen. Zij zouden de regering tot de orde moeten kunnen roepen. Gezien de partijdiscipline en de politiek correcte volgzame cultuur is daar weinig kans op een meerderheid. Oppositie is er nauwelijks en begint nu nog maar net wakker te worden. Dan de burgemeesters, zij kunnen de noodverordening direct intrekken. Maar dat durven ze kennelijk niet. Gemeenteraden idem, zij kunnen een stemming gelasten en tegen de noodverordening stemmen. Durven ze niet. Petities tekenen. Ja dat moeten we zeker doen, maar het kost tijd. Er zijn een aantal initiatieven, heel sympathiek, misschien helpt het. Maar al haal je honderdduizenden handtekeningen, de politiek kan het gewoon naast zich neerleggen.

Uiteindelijk zal het van de bevolking moeten komen. Er kan alleen een politieke kentering komen als de meerderheid anders wenst. Dat is nog heel ver weg. Er is te veel onenigheid onder de bevolking. Te veel meningsverschillen, tussen links en rechts, tussen jong en oud, rijk en arm, en tussen wakkere mensen en nog niet wakkere mensen. Zolang die onenigheid er is komt er geen verandering en blijft we in een bepaalde vorm van een lockdown. Als de situatie maar erg genoeg wordt, dan beseft iedereen op een gegeven moment dat we tegen dezelfde vijand vechten. Hopelijk is het dan nog niet te laat.

Wat we moeten beseffen is dat de machthebbers macht hebben zolang wij ze die geven. Daar ligt ook de oplossing. Concreet betekent dat zo min mogelijk meewerken met de lockdown. Je moet niet om boetes gaan vragen, maar mocht je er tegenaan lopen, gewoon aanvechten. De coronamaatregelen zijn in de meeste gevallen onrechtmatig. Buiten dat, als iedereen bezwaar maakt, dan loopt het systeem vast en kunnen ze het niet meer aan. Dat is niet vol te houden.

Maar dan moet de bevolking wel lef hebben. En daar ligt nog wel een probleem. Van alle uitgedeelde corona boetes maakt slechts 1% bezwaar. Wat een slappe hap. Ook zijn er in Nederland nauwelijks demonstraties. We accepteren het kennelijk allemaal gelaten. Kom op mensen. De Duitsers verslaan ons wat dat betreft: daar zijn in tientallen steden iedere zaterdag demonstraties. Om nog maar niet te spreken over de Verenigde Staten, daar zijn nog veel meer mensen wakker.

Wat het bedrijfsleven kan doen, is via de brancheorganisatie of rechtstreeks (lokale) bestuurders aanspreken of aanschrijven en eisen stellen. Niet vriendelijk vragen, maar duidelijkheid eisen, vrijheden terug claimen en consequenties aangeven. Het laatste dat we moeten doen is creatieve oplossingen bedenken voor de anderhalve meter maatschappij. Dat geef je je feitelijk over.

Heel belangrijk is dat we goed moeten zorgen voor onze ouderen. Het is onmenselijk om mensen te laten wegkwijnen. Mogen mensen, ook de oudere, alsjeblieft zelf bepalen of ze contact met anderen hebben, met hun dierbaren, lichamelijk of lijfelijke aanwezigheid, mogen ze zelf dat risico nemen. Ieder mens heeft liefde en aandacht nodig. En je laat mensen niet in eenzaamheid sterven, nooit. Voor iedereen die een oudere in de omgeving of in de familie heeft, zorg goed voor hem of haar. Ga desnoods met verzorgers of leidinggevenden in discussie.

Wat kunnen professionals doen die te maken hebben met de handhaving of de uitvoering van de regels? Heel veel. Uiteindelijk zijn zij het die de macht hebben om het nieuwe normaal door te voeren of te stoppen. Dan bedoelen we ambtenaren, wetshandhavers, mensen in de zorg. Zij hebben te maken met protocollen. Deze mensen zouden de afweging moeten maken, en misschien doen ze dat ook wel, maar ze zouden de afweging moeten maken wat nou belangrijker is: die protocollen of een stukje menselijkheid. De vraag stellen is hem beantwoorden. Vraag je niet alleen af wat verstandig is, maar luister ook naar je hart en je onderbuik gevoel. Maar ga niet te veel af op het angstsignaal waar je overmatig aan blootgesteld wordt. Als een maatregel of protocol (of de uitwerking daarvan) niet goed voelt, bespreek het met je leidinggevende, geef gerust aan dat je gewetensbezwaar hebt, om bijvoorbeeld bezoek niet toe te staan aan een lieve eenzame oma. Of geef als agent of boa aan dat je gewetensbezwaar hebt om mensen die 22cm te dicht bij elkaar zitten te beboeten. Als je dat massaal doet, dan gaat de lockdown ook stoppen. En als we de lockdown kunnen stoppen, dan werpen we ook vast een blokkade op voor de vervolgstappen die ze van plan zijn zoals vaccinatieplicht en crowd control.

Ook met het oog op de toekomst is het belangrijk dat we als bevolking nu een signaal afgeven dat we dit niet accepteren. Bang voor een second wave van de Covid-19 hoeven we niet te zijn. Wel kan er een volgende virus aanval komen. Sterker, Bill Gates heeft het er al over. Hij noemt Covid-19 pandemie 1, en pandemie 2 zal een bioterreurwapen zijn, is zijn voorspelling, zo zagen we in Jensen #165. We kennen Bill Gates, dus als hij een voorspelling doet is dat eigenlijk een aankondiging. Mocht die er inderdaad aankomen, dan moet de regering het anders aanpakken dan nu, namelijk het parlement er bij betrekken, en andere deskundigen raadplegen. Maar dan moet de bevolking dat signaal wel krachtig afgeven.

Waar we ook nu nog wel rekening mee moeten houden is met mensen die die anderhalve meter afstand nog wel graag in ere willen houden. Dat zullen ze in de eerste plaats vooral zelf moeten doen. Zij kunnen niet eisen dat iedereen voor hun aan de kant gaan. Met de Corona Karen’s onder ons kun je beter geen discussie aan gaan, zij zijn verloren. Maar in zijn algemeenheid is het goed om met zoveel mogelijk mensen die je te spreken krijgt op een spontane manier bijvoorbeeld de social distancing aansnijden, en dat gaat eigenlijk heel makkelijk want het gaat tegenwoordig bijna nergens anders over, en dan op een toegankelijke manier kenbaar maken dat we weer gewoon normaal kunnen doen. Het oude normaal wel te verstaan. Als iedereen dat doet, is er geen handhaven meer aan en loopt het vast.

Is dit wel verantwoord? Welnu, een lockdown, daar zijn veel onafhankelijke wetenschappers en ook andere verstandige mensen het wel over eens, is totaal onverantwoord. Zie onder diverse bronnen op deze site en ook professor Michael Levitt is genadeloos over de lockdown. Men had nog beter helemaal geen maatregelen kunnen nemen. Het oude normaal is veel gezonder en veiliger dan deze lockdown. Bovendien zijn de lockdown maatregelen veelal onrechtmatig, of zeg maar illegaal.

Wanneer we als bevolking het heft weer in eigen hand nemen en weer terug gaan naar het oude normaal, dan kunnen we afrekenen met de leiders die ons dit hebben aangedaan. Op rechtmatige dan wel democratische wijze, sturen we onze leiders weg, draaien alle onzin maatregelen terug en brengen de daders voor het tribunaal wegens hoogverraad of geef het andere naam. Staatsrechtgeleerden en een leger aan strafpleiters mogen uitzoeken welke juridische wegen in het strafrecht het beste bewandeld kunnen worden. Er komt een nieuw normaal, zeker maar daarin nemen we ook afscheid van een aantal kranten en van het journaal. Verder nemen we afscheid van de onzinnige verkiezingen voor de waterschappen, daarvoor in de plaats komen er verkiezingen voor het RIVM, want als iemand daar zoveel macht heeft, willen we hem ook weg kunnen sturen.

Voor het tribunaal mogen straks verschijnen: M. Rutte, H. de Jonge, J. van Dissel, A. Osterhaus en natuurlijk een heleboel hoofdredacteuren van de diverse kwaliteitskranten en nieuwszenders. En dan naar een nieuw normaal, in een gaaf land dat we ooit waren, jawel maar dan wel naar:

Het èchte nieuwe normaal, met Rutte de bak in!

dd. 25 mei 2020