NIET TROTS OP NEDERLAND

Veel mensen zijn trots op hun land. Ook veel Nederlanders zijn trots op Nederland. Met name rond voetbalwedstrijden met het nationale elftal en met schaatswedstrijden is de trots op de natiestaat Nederland volledig aangewakkerd. Het geeft een gevoel van saamhorigheid maar ook van verhevenheid. Trots is een moeilijk begrip omdat het iets oneigenlijks heeft om trots te zijn op een identiteit die je hebt en deelt. Het is meer op zijn plaats om trots te zijn op een prestatie dan op je zijn. Trots zijn op je identiteit is jezelf hoger achten dan mensen met een andere identiteit. Daar schuilt veel kwaad in. Trots is nauw verwant aan hoogmoed en dat is niet voor niets één van de zeven hoofdzonden (superbia), de ergste zelfs.

Toch heeft het trots zijn op je identiteit ook een functie, mits binnen gezonde marges. Het geeft namelijk vertrouwen en een positief zelfbeeld en dat is belangrijk om de wereld aan te kunnen. Ieder mens heeft positivisme nodig om ergens te komen in het leven, het maakt dan niet uit waar het op gebaseerd is.

Dus tot op zekere hoogte is het gezond om trots te zijn op je land. Alleen als je nu kijkt wat er in Nederland gebeurt dan is er weinig aanleiding om er trots op te zijn.

Trots op de regering? Ammehoela. Als je de burgers zo onderdrukt en kleineert dan is dat beschamend. Als je je laat voorlichten door de verkeerde wetenschappers. Als je de grondwet negeert. Als je de democratie omzeilt. Als je onnodig vrijheden afpakt, demonstratierecht praktisch ontneemt, als je door inzet van een grote politiemacht met veel machtsvertoon de hoofdrol opeist op een bescheiden vreedzame vrijheidsdemonstratie, dan is daar geen enkele ruimte voor trots en zelfs niet voor respect! Je zou er eerder anarchistisch van worden!

Trots op onze rechtsstaat? Waar is de oppositie? Wat doen al die parlementariërs, gevangen in de partijdiscipline? Wat doen al die ambtenaren op die departementen? Wie verdedigt onze grondrechten, onze vrijheden, de democratie? Ergens in rechtsstaat zou toch de regering tot de orde geroepen moeten worden? Het gebeurt niet. Is er ooit iemand trots geweest op een bananenrepubliek, want daar lijkt het steeds meer op.

Trots op bekende Nederlanders, topsporters en artiesten? Wat betekenen zij in deze tijd voor het land? Komen zij op tegen de onderdrukking? Of doen ze mee in de propaganda van de media en de overheid?

Trots op onze militaire macht, op onze strijdkrachten? Hooguit trots op de inzet en passie van de militairen waarmee zij bereid zijn hun leven te geven voor onze vrijheid, wanneer wij van buitenaf bedreigd worden. Dit kan echter helemaal omslaan wanneer hun fysieke macht wordt aangewend tégen de bevolking, tégen dissidenten die opkomen voor vrijheid en burgerrechten in een totalitaire dictatuur die nu in de maak is. Dan kunnen we alleen nog maar trots zijn op die militairen die daar niet aan mee willen doen, en zelf ook dissident zijn geworden.

Dat geldt ook voor de politiemacht. De politie is belangrijk voor de binnenlandse veiligheid en orde. Trots kun je zijn op politieagenten die criminelen voor het gerecht brengen. Trots kun je zijn op politieagenten die moordzaken oplossen. Op politieagenten die de orde weten te bewaken bij grimmige situaties en escalaties weten te voorkomen of te beteugelen. Maar wanneer de politie in volle gevechtsuitrusting verschijnt op het Malieveld, waar 30 mensen mogen demonstreren, waar ME bussen en HTM bussen bij voorbaat klaar staan om eventuele arrestanten af te voeren, waar mensen samengedreven en ingesloten worden omdat er nu eenmaal mensen moeten worden afgevoerd, op een vredige demonstratie met vrijwel alleen maar brave burgers die de onderdrukking zat zijn. Ja dan valt er ook voor de politiemacht weinig respect op te brengen, laat staan trots.

Dat geldt ook voor de media, die over deze demonstratie alleen maar melden hoeveel arrestanten er opgepakt zijn en dat het niet duidelijk was waartegen gedemonstreerd werd. Ze noemen diverse onderwerpen maar dat die onderwerpen een verband met elkaar hebben komt niet in ze op. Het is weer een stukje framing, in dit geval van de mensen die demonstreren. De media die zo opzichtig propaganda en leugens verkopen, daar valt evenmin trots en respect voor op te brengen.

Trots op onze wetenschappers? We hebben heel veel knappe koppen in dit land. We hebben een Brainport. Als je trots bent op je land mag je ook trots zijn op wat hier bereikt wordt. Echter zien we ook dat het systeem verrot is en dat er bij universiteiten belangen spelen die niet alleen de wetenschap dienen, om het vriendelijk te zeggen. We zien dat er een soort pseudowetenschap is, gestuurd door een voorgeschreven realiteit, waar naar geluisterd wordt en dat is bepaald niet iets om trots op te zijn, voor niemand.

Trots op onze bedrijven? Welke? Ondernemerschap is een grote deugd, het is een vrijheid die onmisbaar is voor een goed draaiende economie. Ondernemers zijn moedige mensen die voor eigen rekening en risico de maatschappij van nut zijn door producten en diensten te leveren waar naar gevraagd wordt. En ja als ze hard werken en een beetje geluk hebben houden ze daar wat aan over. Bij die ondernemers is trots op zijn plaats, absoluut. Je hebt ook nep-ondernemers, directeuren die een (semi-)overheidsbedrijf runnen, of CEO van een multinational. Moet je ook maar kunnen maar dit zijn geen ondernemers, ze doen het niet op eigen risico, als het fout gaat krijgen ze een zak geld mee. In het MKB ondenkbaar.
En die grote multinationals, die wereldwijd opereren en bekend zijn, moeten we daar trots op zijn? Als ze winst maken gaat dat naar de aandeelhouders, als ze dreigen om te vallen staat de overheid klaar. Zeg het maar.

Tot slot de bevolking zelf, kunnen we trots zijn op ons zelf? De bevolking is enorm verdeeld. We staan (of stonden) in heel veel positieve Top 10 lijstjes. We hebben een geschiedenis waar we trots op kunnen zijn. Natuurlijk zijn er mensen met een zogenaamd superieure moraal die heldhaftige gebeurtenissen uit het verleden veroordelen. Maar luister eens naar wat buitenlanders over Nederland zeggen: God heeft de wereld gemaakt, behalve Nederland, dat hebben de Nederlanders zelf gedaan. En dat klopt, geen enkel land beheerst het water beter dan wij Nederlanders. Overal ter wereld waar baggerprojecten, polderprojecten of welk watermanagementproject er ook gevraagd wordt, overal kan men een beroep doen op de kennis en knowhow van Nederland. Dat moet toch iedere landgenoot met trots vervullen. Ook staan wij bekend als een volk dat heel direct communiceert, geen omwegen, we zeggen gewoon waar het op staat. En dat kan ook in een land dat de vrijheid van meningsuiting hoog in het vaandel heeft. Maar hoe vrij mag je mening zijn tegenwoordig? Je mag alles zeggen en denken maar wijkt het af, dan ben je een complotgekkie en deug je kennelijk niet.

We zijn ook een heel tolerant volkje: homoseksualiteit werd hier als een van de eerste landen normaal gevonden, gastvrij zijn we ook gezien de aantallen migranten die we verwelkomden. Maar toch als het gaat om andersdenkenden, anders dan het politiek correcte gedachtegoed, dan is die tolerantie gauw verdwenen.

Hoe moreel verwerpelijk de moralisten onze geschiedenis ook vinden, door de morele bril van de 21 eeuw dan, Nederland was in het verleden wel een land dat voor zich zelf op kon komen. Wij stonden ons mannetje wel, in de tijd van de tachtigjarige oorlog. Ons zelf verdedigen konden we dus wel. En ook eigenzinnigheid is ons niet vreemd. In veel gevallen zijn wij geen meelopers. Op veel terreinen hebben we een geheel eigen koers gevaren: ons pensioenstelsel is uniek, met euthanasie liepen we voorop, maar ook met drugsbeleid deden we het anders dan andere landen. En recentelijk voeren we de ‘vrekkige vier’ aan. We zijn dus ook een beetje eigenwijs.

Merkwaardig echter is dat van die eigenwijsheid maar bar weinig te merken is als het gaat om onze houding ten aanzien van het corona vraagstuk. Klakkeloos neemt onze regering het mantra over van de WHO, net als de meeste andere landen. Klakkeloos geloven we als bevolking wat de media ons vertellen. Klakkeloos accepteren we de onderdrukkende maatregelen van de overheid. Zelfs nu, waarin het toch wel duidelijk moet zijn dat de lockdown nergens op gebaseerd is maar toch nog steeds van kracht is, blijven we zo volgzaam als een kudde makke schapen. Trots? Op mensen die zich zo makkelijk naar de slachtbank zouden laten leiden, kom op.

Natuurlijk is het zo dat wat wanneer een bevolking gebrainwasht is, je niet zomaar kunt verwachten dat iedereen doorziet wat er nu precies aan de hand is. Zeker niet wanneer de propaganda gewoon doorgaat. Maar van een hoog opgeleide bevolking, dat zelf kan nadenken, dat toegang heeft tot het internet, waarbij er toch nog heel veel ongecensureerde informatie voorhanden is (anders dan in Rusland en China, nog wel), dan hebben die mensen toch de mogelijkheid om hun bronnen te verifiëren en hun eigen opvattingen te vormen Zij komen dan niet meer weg met ‘dat hebben we niet geweten’, en laten we dat maar niet vertalen. Dan mag er ook beroep gedaan worden op de eigen verantwoordelijkheid.

Een gewaarschuwd mens telt voor twee, zo luidt het gezegde. Alleen wat we zien is dat de meerderheid zich nog niet laat waarschuwen. Mensen kunnen en willen het gewoon niet geloven. De boodschappers van het kritische geluid, die zijn zelf gek geworden en moeten zich na laten kijken. En dat is ook een vorm van eigenwijsheid, men laat zich niks wijsmaken door iemand met nieuwe informatie. Maar het is de verkeerde eigenwijsheid, want men heeft niet door dat men al jaren gebrainwasht is. Opgeleide mensen, die genoeg informatie beschikbaar hebben maar alle waarschuwingen in de wind slaan, daar kun je toch niet trots op zijn.

Ook bijvoorbeeld de lokale politiek. Zij kunnen ons iedere dag maar zo van de lockdown bevrijden. Heel simpel, het zijn allemaal losse noodverordeningen, weliswaar vanuit Den Haag aangestuurd, maar de burgemeesters kondigen ze in hun gemeente zelf af. Raadsleden hadden al lang kunnen eisen dat ze er over gingen stemmen. Kwestie van staatsrecht. Geen enkele raad deed het. Burgemeesters hadden zelfstandig ook al lang kunnen besluiten de noodverordening van de lockdown op te heffen, nu die niet meer nodig is. Geen enkele burgemeester deed het. Wat is hier aan de hand? Zijn het allemaal meelopers? Lafbekken? In ieder geval niet iets om trots op te zijn.

In plaats van de noodverordening van de lockdown op te heffen, kondigen ze er nog een af, namelijk dat je maar met 30 mensen mag demonstreren. Met 30 man is het geen demonstratie. Natuurlijk komen er wel meer maar om enig effect te kunnen sorteren zijn het er veel te weinig en zijn er ook veel te weinig demonstraties. Dat zet geen zoden aan de dijk. Kennelijk vinden de meeste Nederlanders het niet belangrijk genoeg.

Wat dat betreft kunnen we een voorbeeld nemen aan Duitsland, Zweden en de Verenigde Staten. Niet dat er in Zweden gedemonstreerd wordt, maar daar hadden ze nauwelijks een lockdown, ongeveer dezelfde cijfers als vergelijkbare landen met een lockdown, maar zonder geruïneerde economie. Daar kun je als Zweed trots op zijn. In Duitsland zijn in iedere grote stad iedere zaterdag demonstraties tegen de lockdown. Daar vinden ze het wel belangrijk. Er worden zelfs rake dingen over het coronabeleid gezegd in het parlement. Daar is tenminste oppositie. In Nederland is die ver te zoeken. En wat de Verenigde Staten betreft, daar is men wakker, daar is de geest uit de fles en die gaat er niet meer in. Het beeld over de situatie aldaar is wat vertroebeld doordat er nu ook rassenkwesties meespelen (en door de immer leugenachtige media), maar er zijn veel demonstraties waar de politie op gepaste afstand toekijkt en niet in actie hoeft te komen. Miljoenen mensen komen in actie en ze komen op voor de grondwet, voor de ‘constitution’, en de burgers vinden in veel gevallen de agenten aan hun zijde. Zo kan het ook. Kijk, dan kun je trots zijn!

Maar in Nederland? Nee op Nederland is het momenteel moeilijk om trots te zijn. Met een overheid die niet van plan is onze grondrechten terug te geven. Met de snode plannen die in de lucht hangen: anderhalve meter economie, het nieuwe normaal, gezichtsherkenning, 5G netwerk (dat bewezen gezondheidsschade oplevert maar gewoon mag doorgaan), crowd control, vaccinatieplicht en een bijbehorend medisch paspoort. Met een media die daar lekker aan mee werkt. Met zoveel mensen die de andere kant op kijken. Nee, Nederland is momenteel niet zo’n leuk land. En al helemaal geen gaaf land.

We stelden in de eerste alinea dat trots verwant is aan de hoofdzonde hoogmoed. Als je kijkt naar de bevolking als geheel en hoe we voor ons zelf opkomen, dan kun je ons niet betichten van hoogmoed. In die zin begaan we geen hoofdzonde. We zijn ook een land van bescheidenheid, calvinistisch, doe maar gewoon … je hoofd boven het maaiveld, etcetera. Dat is ook zo en daar zit hem mogelijk ook de oorzaak van het gebrek aan trots, weinig nationalistisch als we (meestal) zijn, en weinig belang we kennelijk hechten aan onze waarden en vrijheden. Maar zo komen we op een andere hoofdzonde, namelijk gemakzucht (acedia). Dat deel van de bevolking dat de ernst en het gevaar van de situatie niet in ziet, maakt zich schuldig aan gemakzucht.

Het ergste is, hiermee kun je de oorlog niet winnen. Het wordt dus tijd dat we weer trots op ons zelf kunnen zijn. Dán kun je strijd aan. Maar daar moeten we wel wat voor doen!