DE NEUZEN DEZELFDE KANT OP?

Op 20 juli schreef Chris Collard op Common Sense TV een artikel waarin hij opriep tot samenwerking en dat alle neuzen dezelfde kant op gericht zouden moeten zijn. Hij gaf stevige kritiek op Het Kantelpunt, Wees de Weerstand, Micha Kat en zelfs op Wouter Raatgever. Chris Collard deed dat omdat genoemde partijen Viruswaanzin aanpakte en zich verder afzetten tegen PVV en FvD. Daarnaast plaatsten ze mensen en partijen met goede intenties onder de noemer controlled opposition. Chris Collard ziet daar helemaal niets in. Dat zaait alleen maar tweedracht en kent alleen maar verliezers.

Goed punt maar het deed me wel denken aan de uitspraak op 19 maart van de hoofdredacteur van de Volkskrant, Pieter Klok. Hij beargumenteerde waarom de Volkskrant weigert kritiek te hebben op de coronastrategie. Hij zei onder andere:

‘Als de angst in de samenleving groot is, vind ik het van belang dat we proberen het eens te worden en niet tegenstellingen uit te vergroten. […] Ik denk dat het verstandig is om als land één lijn te trekken, om die lijn te steunen […] en die lijn is vrij goed onderbouwd hè, een heel instituut zit daar achter. […] Ik zou zeggen laten we ons op andere dingen richten, onze energie stoppen in elkaar helpen hier door heen te komen …]’

Als je in een crisissituatie zit en je weet niet precies wat er aan de hand is, maar er moet wat gebeuren, ja dat moet je niet ellenlang gaan discussiëren en doe je wat je op dat moment denkt dat het beste is. Dat is waar maar dan waren ze van het RIVM ook niet goed voorbereid want ze hadden het maanden van te voren kunnen zien aankomen. Maar dat even terzijde. De stelling van Pieter Klok gaat dus alleen maar op in een echte crisissituatie. Het probleem is dat we 4 maanden verder zijn en ze dulden bij de Volkskrant nog steeds geen kritiek. En dat de angst in de samenleving groot is, ja dat klopt maar daar heeft de krant toch zelf toe bijgedragen.

Eendracht maakt macht. Dat klopt. Als je het allemaal eens bent met elkaar, en andere inspraak krijgt geen kans, ja dan gaat het wel makkelijker en sneller. Maar dan heb je wel kans dat je in volle vaart richting het ravijn gaat. Juist door inspraak en door pluriforme opvattingen een kans te geven aan de oppervlakte te komen, is er een voedingsbodem om samen te komen tot een optimaal resultaat, of tot de waarheid. Dat duurt wel langer maar is dat erg? Uit oogpunt van het algemeen belang, het komen tot de beste oplossing, is de stellingname van de Volkskrant hoofdredacteur buiten een crisissituatie afkeurenswaardig.

Terug naar Chris Collard. Hij roept ook op tot eenheid. We moeten samenwerken, samen optrekken, dan staan we sterker, en we moeten elkaar niet aanvallen. De parallel met de hoodredacteur is duidelijk, maar is deze stelling van Chris Collard ook afkeurenswaardig?

Het is ook hier waar dat wanneer je samen optrekt meer kan bereiken. Maar er zijn grote verschillen tussen de twee situaties.

Om te beginnen vindt Pieter Klok dat de lijn van de overheid vrij goed is onderbouwd. ‘Een heel instituut zit daarachter hè’. Terwijl er van alles op dat RIVM is aan te merken en het de taak van de journalistiek is om dat maar eens een keertje uit te zoeken. Dat is je taak man! Dus het is uitermate merkwaardig dat een krant pleit voor kritiekloos achter een instituut aan te lopen.

Chris Collard daarentegen heeft niet opgeroepen geen kritiek op elkaar te hebben. Hij hekelt alleen de aanvallen op andere mensen en partijen die een standpunt innemen tegen de heersende opvattingen. Dat is een verschil: je kunt opbouwende kritiek hebben en je kunt elkaar ook bashen. En dat laatste is wat Chris Collard ziet gebeuren. Hij ziet dat Kantelpunt of Wees de Weerstand medestanders aanvalt, medestanders die net even een andere aanpak hebben. Ja dan ben je niet effectief bezig, daarin heeft Chris Collard gelijk.

Er is nog een andere reden waarom de oproep tot samenwerking belangrijk is. Want we weten uit eerdere berichten dat de machthebbers het liefst hebben dat we verdeeld zijn. Er wordt door de machthebbers doelbewust aangestuurd op verdeeldhed onder de bevolking. Vandaar de Black Lifes Matter beweging en migratie toestanden. Als de bevolking het onderling met elkaar oneens is, dan is men lekker met elkaar bezig en dat leidt de aandacht af van allerlei ontwikkelingen die gaande zijn, ook de uitrol van agenda 2030. Het gebeurt onder onze ogen, maar we zien het niet omdat we het verkeerd interpreteren, omdat kranten als de Volkskrant klakkeloos de uitleg van de instituties overnemen die het opleggen. En bovenal omdat we met ons zelf bezig zijn.

Chris Collard heeft gelijk. We moeten samenwerken. Natuurlijk zijn er verschillen in hoe we denken hieruit te moeten komen. Maar laten we vooral focussen op ons gemeenschappelijk doel: de rechtsstaat en de democratie herstellen. En als partijen dat op verschillende manieren doen dan is dat helemaal goed. Want er is niet maar één manier. En als er kritiek is op elkaar, ook goed als het maar opbouwend is.

De samenwerking moet zelfs nog verder gaan dan alleen maar tussen de ‘wakkere’ mensen. Want we staan als bevolking allemaal aan dezelfde kant. Al heeft niet iedereen dat door. Wij als verdedigers van de democratie, de rechtsstaat en van het vrije woord, komen op voor de hele bevolking. Ook voor de mensen die nog heilig geloven in de goedheid van de overheid, haar instituties en in de hoofdredacteuren van de kwaliteitskranten. We moeten zelfs samenwerking zoeken met mensen die bij die instituties en de media werken. Uiteindelijk zijn dat ook burgers.

Als we in samenwerking op zoek gaan naar de waarheid, hoe die er ook uitziet, en we weten dat goed over te brengen, dan doen we wat de machthebbers niet willen dat we doen. Dan kunnen we de plannen van de machthebbers dwarsbomen. Uiteindelijk na een hele lange weg kan dat leiden tot herstel van de rechtsstaat en democratie. Maar we zijn nog maar net begonnen, dus laten we elkaar niet nu al kwijtraken.