WIE KUNNEN WE NU NOG VERTROUWEN

We leven in een zeer bizarre tijd. Er zijn veel ongewenste ontwikkelingen gaande. De uitkomst is ongewis. Dankzij het internet is er veel informatie beschikbaar. Maar daarmee is er nog geen sprake van duidelijkheid. Integendeel. Er is namelijk ook veel tegenstrijdige informatie. Grofweg zijn er twee kampen. Mensen die het politiek correcte verhaal aanhangen en of propageren, en mensen die dat niet meer geloven. Die laatste groep wordt door de eerste bestempeld als complotdenkers, maar dat is niet noodzakelijkerwijs het geval. En dan nog.

Het moeilijke voor de burger of nieuwsconsument is het bepalen wat nou wel of niet waar is. De goedgelovige mainstreamvolgers zullen zich wellicht minder vaak afvragen wat wel of niet waar is. De zogenaamde complotdenkers hebben zich dat in eerdere stadia wel al afgevraagd want om tot die complot-inzichten te komen, of ze waar zijn of niet, moet je bepaalde drempels over. Tussen en rondom deze genoemde groepen zitten nog legio grijstinten, danwel ander gekleurde tinten. Geen van die tinten heeft de wijsheid in pacht en is in staat alle tot zich nemende informatie wetenschappelijk te verifiëren. Oftewel, informatie en boodschappers vertrouw je of vertrouw je niet.

Maar hoe bepaal je wat en wie je wel of niet kunt vertrouwen? Dat is nog niet zo makkelijk, als we geen 100% bewijs hebben, kijken we bijvoorbeeld naar patronen en belangen. Met patronen bedoelen we de verhouding met andere informatie, die we voor waar aannemen (en regelmatig moeten herijken). En met belangen bedoelen we, zeg maar macht en geld. Follow the money, qui bono. Daar zul je zelf onderzoek naar moeten doen. Maar gelukkig is er op internet veel mogelijk.

Om te beoordelen of je iemand kunt vertrouwen zul je dus onderzoek moeten doen. Puur afgaan op je gevoel is niet meer toereikend. Het moet ook zonder emotie en vooroordeel. Hier volgt een leidraad, een soort stappenplan. Beoordeel of een bepaald persoon, organisatie, entiteit of whatever, te vertrouwen is door de volgende stappen te doorlopen:

Stap 1 – Missie; wat is zijn/haar/hun officiële, openbare, zogenaamde doel?

Stap 2 – Narrative; wat is zijn/haar/hun verhaal of betoog? Wat wil men ons vertellen/wijsmaken?

Stap 3 – Bewijs; wordt het verhaal ondersteund door onafhankelijk wetenschappelijk bewijs?

Stap 4 – Belang; is er voor hem/haar/hun een financieel belang om dit verhaal te vertellen?

Stap 5 – Patroon; zijn er lijntjes met andere narratives, eventueel van andere partijen?

Stap 6 – Consistentie; is het verhaal logisch en consistent, of gaat het ergens mank?

Stap 7 – Agenda; geven de stappen 2 t/m 6 aanleiding te vermoeden dat er een verborgen agenda is?

Je kunt zelf bedenken wat voor soort antwoorden aanleiding geven iemand wel of niet te vertrouwen, dus een verdere gebruiksaanwijzing is niet echt nodig. Wel belangrijk te vertellen is dat je de vragen niet uit je hoofd moet proberen te beantwoorden. Je zou je antwoorden eigenlijk aan een derde moeten kunnen verantwoorden, puur even als stok achter de deur. Je moet dus op zoek naar bronnen.

Dus de eerste entiteit die je door dit stappenplan haalt is je bron. Één bron is geen bron dus verschillende bronnen moeten je een patroon opleveren waar je je vertrouwen op kan baseren.

In de corona-kwestie zijn vele stakeholders (wat een vreselijk woord is dat trouwens) en die gaan we echt niet allemaal behandelen. Maar de mainstream media en de alternatieve media doen we wel even, want dat zijn vaak toch je bronnen. Laten we stellen dat alleen mainstream media als bron niet toereikend is. Goedgelovigen zullen nu denken dat we uit zijn op complotverhalen, maar dat geeft niks. Voor zover nodig, zullen we uitleggen waarom dat belangrijk is. Stelt u zich een boom voor. Als je altijd vanaf dezelfde positie naar die boom kijkt heb je een totaal beeld van de voorkant van de boom, je denkt dat je alles ziet en dat die er van alle kanten hetzelfde uitziet. Maar als je eens een paar stappen opzij doet, zie je niet alleen dat de zijkant anders is, maar je ziet dat er nog een boom achter staat. Nooit geweten. Ander voorbeeld: je bent Nederlander en Nederlanders eten stroopwafels, beschuit en erwtensoep. Als je nooit in het buitenland komt denk je dat ze in het buitenland ook vast stroopwafels, beschuit en erwtensoep eten. Pas wanneer je in het buitenland komt zul je merken dat dit toch echt typisch Nederlandse dingen zijn. Geldt niet alleen voor eten maar ook voor gewoontes en tradities. Of zoals iemand ooit zijn: pas in het buitenland leer je je eigen land kennen. Laatste voorbeeld: de bijbel. Je kunt niet zeggen alles wat in de bijbel staat is waar, omdat in de bijbel staat dat alles in de bijbel waar is. Dat moet dan ook ergens anders uit blijken. Waarom zou dat dan wel voor de mainstream media gelden? Je kunt wel zeggen dat het NRC ook diepgaand onderzoekjournalistiek doet, maar het blijft NRC. Ja maar zeggen mensen, ik lees niet alleen NRC of alleen de Volkskrant, ik lees ook het AD en ook het regionale dagblad. Ja en je kijkt zeker ook naar het journaal. Mensen, doorloop het stappenplan, kijk naar wie de eigenaar is van je krant (vaak het Mediahuis, of een andere Belg) en kijk wie daar de eigenaar van is, kijk naar de narratives, naar de patronen, naar de logica, etcetra. En zet eens een stapje op zij, evalueer ook alternatieve media. Als je dat doet, zie je ineens dat al die mainstream kranten heel veel op elkaar lijken. Om de media beter te begrijpen bestudere men de begrippen definitiemacht, medialogica, subliminaal programmeren en neurolinguïstisch programmeren.

En het alternatieve nieuws, kunnen we die vertrouwen? Die hoofdbronnen die we hier opgeven, hoe weten we of we die kunnen vertrouwen?

The Highwire met Del Bigtree bijvoorbeeld. Geen adverteerders, geen verdienmodel, alleen donateurs, raadplegen onafhankelijke wetenschappers. Consistent verhaal. Zeg het maar.

Stichting Vaccinvrij: 100% betrouwbaar, maar onderzoek het gerust zelf.

Café Weltschmerz: Hangt ook van de gasten af. Hebben wel een mooi doel, zonder verdienmodel.

Jensen: Doel was Nexit, nu Stop de Lockdown. Nauwelijks adverteerders, geen verdienmodel, wel donateurs, onafhankelijk. Scoort hoog in het stappenplan. Maar volgens bijvoorbeeld Martin Vrijland is Jensen een vangnet pion. Als je niet weet wat het is en je wilt niet despressief raken moet je het niet opzoeken. Hoe dan ook, het verhaal van Robert Jensen zit goed in elkaar, hij presenteert oprecht en hij biedt houvast.

Sven Hulleman: 100% betrouwbaar, maar onderzoek het gerust zelf.

Next News Network: Komt met bombshells en onthullingen die je nooit in de MSM zult tegenkomen. Waar ze minpunten scoren is dat ze direct adverteren met overlevingspakketten. Goed bedoeld maar theoretisch kan het zijn dat ze doemverhalen brengen om aan dit soort producten geld te verdienen.

Dat laatste klinkt raar, maar zo moet je wel denken als je wilt weten wie je wel of niet kunt vertrouwen. Toegegeven, dit is verre van een maatschappij waarin we willen leven. Maar de realiteit is nu eenmaal niet zo vriendelijk als we zouden willen. Daar moeten we mee dealen.

Hier een suggestie van enkele belanghebbenden in de corona-kwestie:

De Nederlandse regering, het RIVM, het OMT, de media (MSM), wetenschappers, universiteiten, de WHO (Wereld Gezondheidsorganisatie), Bill Gates, Dr. Fauci, Donald Trump, The Highwire, Stichting Vaccinvrij, Robert Jensen, Martin Vrijland, Sven Hulleman, Next News Network, Social media, Google, factcheckers, de politie, de medeburgers, gepensioneerde wetenschappers.

Er zitten hierboven enkele speciale gevallen tussen. Bijvoorbeeld de factcheckers. Ze geven de indruk dat zij onafhankelijk zijn en het goed voor u hebben uitgezocht, maar let extra goed op want onafhankelijk zijn ze echt niet altijd. Medeburgers, waarom staat die hier eigenlijk? Welnu, de autoriteiten willen dat we elkaar gaan verklikken als we zien dat anderen zich niet aan de corona-maatregelen houden. Autoriteiten hebben zelfs kliklijnen en meldpunten geopend. Mensen hou hiermee op, dit is geen DDR. Ook bij het maken van een wandelingetje merk je dat mensen ruim van te voren al voorsorteren en met een ruime boog om je heen te lopen. Mensen kom op, dat de overheid ons als ongedierte behandelt is als erg genoeg, maar moeten we dat onderling ook doen? Dan tot slot, gepensioneerde wetenschappers. Daar zitten helden tussen. Die mensen hebben hun pensioen en hoeven dus niet te vrezen voor hun carrière of inkomen, kunnen vrij uit praten, hebben kennis van zaken op hun vakgebied, zij hebben tijd en als ze de moed en de energie hebben, mengen ze zich in de discussie. Zij kunnen anderen die een agenda vol snode plannen hebben, om de oren slaan. Die gepensioneerde wetenschappers zijn op voorhand betrouwbaar (maar trek het rustig na), en zij kunnen een belangrijke rol spelen om ons allen dichter bij de waarheid te brengen.

En tot slot de social media. Er duiken de laatste tijd berichten op dat social media en andere tech giganten zoals Google censureren. Goh echt? Ja het kan natuurlijk zijn dat je dat nog niet wist. Interessante discussies zijn het over de vraag of ze dat mogen en of dit maatschappelijk wenselijk is. Of ze dat mogen is meer iets voor juristen. Het zijn private partijen. Een krant mag een artikel, een advertentie of een ingezonden brief weigeren. Een bedrijf heeft contractvrijheid en mag besluiten wel of niet met iemand een transactie aan te gaan. Wat een bedrijf niet mag is om discrimatoire redenen iemand als klant of sollicitant weigeren. Maar of social media onwelgevallige content mag censureren of minder zichtbaar maken, is echt iets voor juristen. Als de wet het niet verbiedt mag het. De vraag of het maatschappelijk gewenst is, is veel makkelijker te beantwoorden. Nee dit is totaal ongewenst. Al zijn er veel lieden die daar anders over denken. Maar dat heeft met stap 7 uit het stappenplan te maken, de verborgen agenda. Of met de onnozelheid van veel van onze medeburgers.

Laten we het zo zeggen: er zou nooit een entiteit of autoriteit mogen bestaan die gaat bepalen wat nepnieuws of echt nieuws is. Als de overheid dat voor ons gaat bepalen dan zijn we overgeleverd, dan komt het niet meer goed. We hebben zeker in deze tijd alle aanleiding om te geloven dat de overheid niet eerlijk is naar ons burgers. We moeten daarom blij zijn dat er alternatieve nieuwsbronnen zijn, omdat de mainstream media dezelfde agenda lijkt te hebben als de overheid. Dat de alternatieve media berichten verspreiden die niet in lijn zijn met het overheidsbeleid wil niet zeggen dat het nepnieuws is, mevrouw Ollongren. Laat de bevolking dat zelf maar uitmaken. En de CEO van YouTube Susan Wojcicki is er open en eerlijk over dat ze alle berichten op YouTube die tegen de WHO richtlijnen in gaan, van het videokanaal zal weren. Ja misschien mag dat juridisch wel, maar je kunt zo het hele stappenplan wel overslaan om te bepalen of die club betrouwbaar is of niet.

Vergis je niet wat voor impact het op de maatschappij kan hebben als Google gaat bepalen wat we wel of niet te zien krijgen en in wie of wat er bovenaan in de zoekresultaten komt. Bijvoorbeeld in verkiezingstijd. Zij kunnen daarmee verkiezingsuitslagen beslissen. En dan beginnen ze over Russische inmenging? Mensen dit is geen toekomst muziek, dit gebeurt al. En het probleem is, het bemoeilijkt het invullen van het stappenplan, oftewel, het maakt het moeilijker voor ons om te weten wie we wel of niet kunnen vertrouwen. Maar het is belangrijker dan ooit. Alles lijkt er op dat we voor de gek gehouden worden door onze eigen regering. Als dat echt zo is dan moeten we uitkijken dat ons lot niet in handen ligt van een onwetende, verkeerd geïnformeerde meerderheid. Dus laten we allemaal ons huiswerk eens goed doen en zo als bevolking het vertrouwen geven aan hen die dat niet beschamen.

dd. 3 mei 2020